На празникот Свети Јосиф, 19 март 2021 година во црквата „Свети Јосиф“ во Скопје на Бит Пазар Н.В.П. монс. д-р Киро Стојанов, Скопски бискуп и Струмичко – скопски епарх служеше света Литургија во заедништво со парохот дон Паво Шекерија, канцеларот о. Марјан Ристов.
Оваа света Литургија бискупот Стојанов ја служеше во склоп на годината на Свети Јосиф, која папата Фрањо ја прогласи со Апостолското писмо Patris Corde на 8 декември 2020 година Папата, која пак се поклопува со онаа на семејството, што започнува денес на 19 март, на литургискиот празник на свршеникот на Дева Марија, и пет години по објавувањето на Апостолскиот поттик Amoris laetitia.
За време на светата Литургија бискупот Стојанов одржа пригодна проповед која ја пренесуваме во целост.
Драги браќа и сестри, во годината на Свети Јосиф сакам да се вратиме на почетоците на Католичката црква во која ќе откриеме дека Црквата првично се среќавала дома и се нарекувала Ecclesia domestica – Домашна црква. Верниците од Првата Црква се чувствувале како браќа и сестри, поврзани со посилна врска отколку со крвна врска. Треба и денес да си ја освестиме таа вистина дека, иако силна, сродноста по крв не е толку цврста како духовната. Основата на крвната врска припаѓа на поврзаноста со генетските податоци додека духовното заедништво е поврзано со Светиот Дух, третото Божествено лице. Тој е оној што ги прави сите верници едно тело, мистично тело на Исус Христос. Ова значи дека никој во мојот живот не може да биде поблиску до мене отколку верникот кој прими причест, и така, преку телото на Христос во Светиот Дух, е совршено единство. Таа свест за совршено единство била толку жива во Првата Црква што незнабошците велеле: Гледајте колку се сакаат. И напишано е дека тие биле едно срце и една душа. Сепак, после три столетија крваво прогонство, историјата на Црквата стана масовна и организирана на начин на општеството во тоа време. Вистината останала вистина, Науката иста, но многу верници, многу ретко се чувствувале како едно тело и една душа. Тие се признавале едни со други, но тоа не значело многу. Така започнале поделбите, па дури и расколите, од кои ќе споменеме два големи, како што е поделбата помеѓу Источната и Западната Црква, т.е. католичката и православната, а потоа во XVI. век големиот раскол на Реформацијата. Зошто го кажувам ова?
Денес го славиме празникот Свети Јосиф, кого го почитуваме како патрон и заштитник на Светата Црква, но и на оваа наша Црква. Овој наслов го вовел папата Леон XIII. Зошто? Да се вратиме во Назарет во куќата на столарот Јосиф. Кого наоѓаме таму: Исус, Синот Божји и Синот на Марија. Марија, која е Мајка и Девица и која го роди Синот Божји, е зачеток на Светиот Дух. Знам дека во современиот свет на агностицизмот, нашите изрази за Девственото мајчинство изгледаат чудни и на некој начин смешни, но ние како верници го прифаќаме откровението на Бога што навистина се случило во историјата со воплотувањето на Бога, кое како човечко суштество започнало нова ера на човештвото. Значи, во еден дом во Назарет, едно семејство е неверојатно прекрасно, прекрасно и слатко. Замислете да живеете во една куќа на обичен столар 30 години, а Бог да служи на две лица кои ги нарекува Свои родители. Во најсветата смисла, таа е првата Црква, вистинска Црква, затоа што куќата на Јосиф е Дом на Бога. Може само да претпоставуваме дека односите во ова семејство биле на високо ниво, разбирливо дека тие живееле тешко и сиромашно, но секогаш по принципот на животот на Марија: „Нека ми биде според зборовите Твои“. Марија и Јосиф не можеле целосно да го преземат значењето на Исусовата мисија, само знаејќи дека Отецот – Бог ги повикал да соработуваат за да бидат првите соработници на Бога во создавањето на новиот свет. Јосиф го имал Исус како соработник и работник. Работел и бил послушен. Повеќе пати, Јосиф беше воодушевен од тоа колку Исус му беше послушен, гледајќи во волјата на Јосиф, Исус ја гледа волјата на неговиот Небесен Татко. Колкава побожност ја потресе душата на тој едноставен столар кога многупати го слушна од усните на Исус зборот татко.
Сепак, ние исто така знаеме дека Марија и Јосиф би рекле дека безмилосно поминале низ криза на верата, како зрели го прифатиле овој прекрасен и неразбирлив начин на дејствување на Бога. Јосиф бил многу вознемирен во страшната криза и од неговата лична вера и доверба го поминал искушението од бременоста на Марија. Тој одлучил тајно да ја напушти Марија за да не ја посрамоти, и со голема болка во срцето, да остане без Марија. Како се чувствуваше Марија додека Јосиф размислуваше така, можеме само да претпоставуваме. Така, двајцата поминале низ најтешките кризи што можат да ги зафатат младите луѓе кои се праведни и посветени на Бога во Неговата служба, но Бог не ги поштеди ниту нив од тешкотиите. Затоа, Исус е роден во штала, крајно сиромашно од што Јосиф сигурно се срами. Тие мораа да заминат во Египет за да се засолнат за да ги сочуваат своите голи животи, а потоа се вратија во татковото огниште во Назарет за да го подигнат и стават на нозе тоа скапоцено нешто – Исус – што не го опфаќа ниту универзумот.
Да се вратиме на идејата за Црквата. Црквата е заедница на браќа и сестри. Заедница формирана во едно големо свето семејство. Низ целата своја историја, Црквата поминува низ разни искушенија и никогаш не ја надминува прогонство, мачеништво, недоразбирања и слично. Кога го почитуваме Јосиф како заштитник на Црквата, посакуваме неговото силно присуство во тоа големо мистично тело на Исус да го брани и да му помогне.
Светиот Отец папа Фрањо, пред вчера, во средата на 17 март 2021 година на Генералната аудиенција не повика сите нас „да бидеме мудри како свети Јосиф и подготвени да го разбереме и спроведеме во дело Евангелието. Во животот, на работата, во семејството, во моменти на радост и болка, свети Јосиф постојано го бараше и сакаше Господ, добивајќи пофалби во Светото Писмо како праведен и мудар човек. Молете му се секогаш, посебно во тешки мигови, кои можат да ве снајдат“ вели св. Отец папа Фрањо.
Браќа и сестри, Црквата е свесна дека е во процес да ги помине сите кризи од ова време и затоа се обраќа до свети Јосиф за заштита да ја сочува таа најскапоцена работа: животот. Во годината на свети Јосиф да молиме заштита од Него да ги заштити нашите семејства, да им го врати моделот на Назаретското семејството во светот, чија глава е Свети Јосиф. Амин.
к.мк
