Размислување за Евангелието според Лука 18, 35-43 наменето за Триесет и првата недела по Духовден
Како што можеме да видиме од евангелскиот настан, слепиот од Ерихон не бил целосно слеп. Имал духовен вид – односно вера во Христа. Затоа, обраќајќи му се на Исус, го нарече Давидовиот Син, односно Месија, а по неговото исцеление тргна по него.
Многу луѓе во светот имаат здрави очи, телесен вид, но за жал не сите имаат духовен вид, односно светлина на верата, поврзаност со Бога, бидејќи малку се молат, ретко се обраќаат кон Бога и ги примаат Светите Тајни, не се исполнуваат самите себе со светлината на Божјата благодат, Божјата љубов.
Како можеме да препознаеме духовно слепило во човечкиот живот:
– кога човек користи алкохол и дрога за да решава проблеми, прибегнува кон блуд, зарем тоа не е духовно слепило?!
– кога човек во тешкотии, страдања се обраќа кон разни гатачи, бајачи, исцелители, а не кон Бога, зарем тоа не е духовно слепило?!
– Кога човек поголемиот дел од својот живот го поминува грижејќи се за материјалните работи, парите, богатството, профитабилниот живот, изложувајќи се на опасност да го изгуби спасението, зарем тоа не е духовно слепило?!
– кога се труди да биде во тек со најновата мода, премногу се грижи за убавината на телото само за да ги задоволи луѓето, зарем ова не е духовно слепило ?!
– кога некој ја става сопствената слава, задоволство, популарност над почитувањето на Божјата вистина, туѓото добро, зарем тоа не е духовно слепило?!
– кога некој ги става, ги цени материјалните работи повеќе од човекот, неговото достоинство, па дури и е подготвен да уништи, да убие човек за да ја постигне својата цел, зарем тоа не е духовно слепило?!
Има многу такви примери.
Двајца тешко болни лежеле во едно одделение во градската болница. Едниот, Иван, лежел покрај прозорецот, а другиот, Петар, имал кревет до вратата.
– Што може да се види од прозорецот? – прашал Петар, кој лежел до вратата.
„Го гледам небото, облаците што личат на животни, езерото и шумата во далечината“, одговорил Иван.
Секој ден, Иван, лежејќи покрај прозорецот, му кажувал на својот сосед што се случува надвор. Видел чамец, рибари со огромни улови, деца кои си играат на брегот, млади вљубени кои се гледаат во очи држејќи се за рака и не го тргнуваат погледот еден од друг. Додека Иван ги гледаше сите овие чудни настани надвор, неговиот сосед го мачеше глув гнев. Ова е неправедно, помисли тој. Со што тој заслужи да биде покрај прозорецот, јас гледам само во вратата со боја што се лупи, додека тој се восхитува на погледот од прозорецот.
Но, еден ден Иван почнал да страда од лоша кашлица и се загушил. Се обиде да го дофати копчето покрај креветот за да ја повика медицинската сестра, но немал сила и уште повеќе се тресел од кашлање. Соседот Петар гледал што се случува, ништо не попречувало да го притисне копчето и да повика медицинска сестра, но не го сторил тоа. По некое време, Иван починал од гушење.
Кога го одведоа од одделението, Петар ја замолил медицинската сестра да го премести на креветот покрај прозорецот. Медицинската сестра го исполнила барањето на пациентот, го наместила неговиот кревет, му помогнала да се пресели на спротивниот кревет и внимавајќи на пациентот да му биде удобно, отишла до вратата. Одеднаш ја запре изненаден плач на пациентот: „Што! Овој прозорец гледа на сив ѕид! Но, покојниот Иван ми раскажуваше дека гледал шума, езеро, облаци, луѓе. Како можеше да го види сето ова од овој прозорец? Медицинската сестра тажно се насмевна: „Тој воопшто не можеше да гледа. Твојот покоен сосед беше слеп“.
Овој пример од животот јасно ги покажува страшните последици од духовното слепило, кога телесните страсти можат толку многу да го заслепат човекот што тој е подготвен, како што велат, да помине низ трупови на луѓето за да ја постигне својата цел, да ги исполни своите желби по секоја цена, дури и по цена на човечки живот.
Луѓето го чекале Месијата со векови, но кога дошол, го убиле затоа што не бил во нивен интерес. Исус често доаѓа, зборува, ни се обраќа преку потребите на нашите ближни, но ние дали го препознаваме во знаците на Божјото присуство во нашите животи? Затоа, Исус често ги критикувал старозаветницте свештеници за нивното духовно слепило. Иако го знаеле Божјиот закон и добиле многу знаци и чуда од Исус, сепак не му верувале.„Лицемери, изгледот на небото можете да го распознавате, а знаците на времињата не можете?“ (Матеј 16,3).
Многу проблеми и зла во светот се резултат на духовно слепило, човечки гревови – недостаток на вера и искрена љубов. Правилно обраќање кон нив бара духовен увид, покајание, светлина на верата и свртување кон Бога за подобро да се запознаеме себеси и светот околу нас. „Блажени се чистите по срце, оти тие ќе Го видат Бога!“ (Матеј 5,8).
Поучувајќи, Христос вели: „Ќе ја познаете вистината, и вистината ќе ве ослободи“. Односно спознај се себеси, своите гревови, спознај го Бога кој може да те излечи и да те усреќи, тогаш ќе ја знаеш вистинската вредност на животот и нема да грешиш, нема да го навредуваш Бога и другите. „Јас сум Светлина на светот; кој врви по Мене, нема да оди во темнина, а ќе има светлина во животот“ (Иван 8,12). Оној што ја нема Божјата вистина во себе, го нема Бог во душата. Во една друга прилика Исус ќе каже: „Јас сум патот, вистината и животот; никој не доаѓа при Отецот, освен преку Мене“ (Иван 14,6). „Ако останете во Мене, и зборовите Мои во вас, тогаш, што и да посакате, барајте, и ќе биде“ (Иван 15,7).
Денешното Евангелие полека гоприведува кон крај божиќниот период од литургиската година и пополека нѐ пренесува во уште едно важно време – времето на подготовка за Великиот пост, времето на покајанието, духовното просветлување.
Го молиме Христос денес (…) да нѐ просветли и да го осветли патот на нашиот живот, помагајќи ни да ги исполниме Христовите зборови во нашите животи: „Но барајте го најнапред царството на Бога и Неговата правда, и се ова ќе ви се придаде“ (Матеј 6,33). Барајте го Бога во вашиот живот и во него ќе ја најдете својата среќа и решението за сите проблеми.
Редемптористи/к.мк
