„Надевајте се на Господ засекогаш, зашто Господ Бог е вечната тврдина’’(Исаија 26,4)
Словото на живот што сакаме да го живееме овој месец е преземен од Книгата на пророкот Изаија, опширен и богат текст, многу ценет во христијанската традиција. Всушност, содржи многу сакани страници, како што е објавата на Емануел, „Бог со нас“1 или дури и ликот на Страдалниот Слуга2 кои во позадина се всушност раскажувањата за Исусовото страдање и смрт.
Овој стих е дел од песната на благодарност што пророкот ја става во устата на Израелскиот народ, откако ќе го помине страшниот тест на егзил и конечно ќе се врати во Ерусалим. Неговите зборови ги отвораат срцата за надеж, бидејќи Божјото присуство е покрај нас, на Израел верно и непоколебливо како карпа; Тој самиот ќе ги поддржи сите напори на луѓето во граѓанската, политичката и верската реконструкција.
Додека градот кој верува дека е „возвишен“ ќе биде срамнет со земја3, бидејќи не е изграден според Божјиот план на љубовта, изградениот на карпата до Неговата блискост ќе ужива во мир и просперитет.
„Надевајте се на Господ засекогаш, зашто Господ Бог е вечната тврдина’’
Колку актуелна е оваа потреба за стабилност и мир! И ние, лично и колективно, поминувавме низ мрачни моменти низ историјата, кои сега се закануваат да нѐ здробат под тежината на неизвесноста и стравот за иднината.
Како да го надминеме искушението да дозволиме да бидеме совладани од тешкотиите на сегашноста, да се затвориме во себе и да негуваме чувства на сомнеж и недоверба кон другите?
Како христијани, одговорот секако е храбро да „обновиме“ пред се доверлив однос со Бог, кој во Исус стана наш ближен и на најмрачните патишта на животот, оние тесните, кривулестите и стрмните.
Но, оваа вера не значи да се остане во пасивно чекање. Напротив, бара од нас да бидеме ангажирани, да бидеме креативни и одговорни протагонисти во градењето на „новиот град“, изграден од заповеддта на взаемна љубов. Град со отворени врати, добредојден за сите, особено за „сиромашните и угнетените“ 4, секогаш омилени на Господ.
А на ова патување сигурно ќе најдеме многу мажи и жени како сопатници кои ги негуваат во своите срца универзалните вредности на солидарност и достоинство на секој човек, почитувајќи го создавањето на нашиот „заеднички дом“.
„Надевајте се на Господ засекогаш, зашто Господ Бог е вечната тврдина’’
Во шпанското село Алусер, целата заедница е ангажирана во градење односи на братство преку форми на отворено и инклузивно учество.
Раскажуваат тие: „Летото 2008 година создадовме културно здружение, со цел да се спроведат активности од различни видови, на наша сопствена иницијатива и во соработка со други локални здруженија, да се промовира простор за дијалог и хуманитарни меѓународни проекти.
На пример, првата година промовиравме солидарна вечера за проектот Братство со Африка, за финансирање стипендии на млади Африканци кои работат во својата земја најмалку пет години. Тоа се вечери на кои се собираат околу двеста луѓе со кои трговците и здруженијата соработуваат.
Многу сме среќни што со години работиме и со друго здружение. Заедно организираме годишен настан, отворен за личности од светот на културата, музиката, сликарството и литературата, но и експоненти од светот на политиката, економијата и медицината. Тоа е можност за сите нив да ги споделат животните искуства и најдлабоките мотивации за нивните избори“5.
„Надевајте се на Господ засекогаш, зашто Господ Бог е вечната тврдина’’
Го чекаме Божиќ. Да се подготвиме за тоа веднаш примајќи го Исус преку неговото Слово.
Тоа е карпата на која треба да се изгради градот на луѓето: „Да го отелотвориме, да го направиме наш, да доживееме каква животна сила ослободува, ако се живее во нас и околу нас. Да се заљубиме во Евангелието до тој степен да дозволиме да се трансформираме во него пренесувајќи го на другите. […] Нема повеќе да живееме ние, Христос ќе се формира во нас. Со раце ќе ја допреме сопствената слобода, нашите граници, нашето ропство, но не само тоа, туку ќе ја видиме и револуцијата на љубовта што Исус, слободно живеејќи во нас, ќе ја предизвика и во општественото ткиво во кое сме потопени»6 .
Летиција Магри
