На 4 ноември 2022 година, попладне во џамијата на кралската палата Сахир во Авали, папата Фрањо се сретна со муслиманскиот совет на старешини, на чело со имамот Ал Азхар Ал Тајеб, пред кого истакна дека Богот на мирот никогаш не води војна, никогаш не поттикнува омраза, никогаш не оди со насилство. Ги поттикна членовите на советот да го прифатат братството, молитвата и заедничките напори да му помогнат на човештвото повторно да ги открие скриените извори на животот, поттикнувајќи мир и промовирајќи грижа за загрозените во општеството.
Во обраќањето до членовите на муслиманскиот совет, Светиот Отец им посака Божји мир и поттикна помирување со цел да се избегнат поделби и конфликти во муслиманските заедници кои на екстремизмот гледаат опасност што ја нагризува вистинската вера. Во исто време, ја истакна важноста во ангажирањето за да се отфрлат погрешните толкувања. „Мирот да слезе и да остане врз вас: врз вас кои сакате да го ширите мирот со всадување во човечките срца вредностите на почит, толеранција и умереност; над вас кои се трудите да негувате пријателски односи, меѓусебно почитување и доверба со оние кои се следбеници на различна верска традиција; на вас кои се трудите да им обезбедите на младите морално и интелектуално образование за да се спротивставите на сите форми на омраза и нетрпеливост“, истакна папата Фрањо.
Потоа рече дека „Бог е извор на мирот“ и дека како таков „никогаш не предизвикува војна, не поттикнува омраза, не поддржува насилство“. Тој продолжи со мислата дека ние, кои веруваме, сме повикани „да го промовираме мирот со алатките на мирот, а тоа се средбите, преговорите и дијалозите, кои се кислород на мирниот соживот“. Папата Фрањо го поддржа ширењето на културата на мирот заснована на правдата како една од целите на Советот и посочи дека тоа е единствениот начин, бидејќи „мирот е резултат на правдата“. Папата нагласи дека мирот не може едноставно да се прогласи, туку мора да му се помогне да заживее, а тоа е можно само со елиминирање на облиците на нееднаквост и дискриминација кои предизвикуваат нестабилност и непријателство.
Римскиот бискуп рече дека „дошол меѓу нив како верник во Бога, како брат и како ходочасник на мирот“, и продолжи во духот на Фрањо од Асизи, како што тој милуваше да каже „додека со својата уста навестувате мир, погрижете се да има поголем мир во вашите срца“. Светиот Отец истакна дека во тие земји е вообичаено да се ракува со гостин и да се става сопствената рака на градите во знак на наклонетост, како пораката да е „не остануваш далеку од мене, туку влегуваш во моето срце во мојот живот“.
Потоа истакна дека треба да се сретнеме едни со други „за да се запознаеме и цениме, да ја ставиме реалноста пред идеите и луѓето пред мислењата, отвореноста кон небото пред разликите на земјата“. Додаде дека „ треба да ја ставиме иднината на братството пред минатото на антагонизмот, надминувајќи ги историските предрасуди и недоразбирања во името на Господ кој е извор на мирот“.
Потоа папата Фрањо ги повика сите да се водат според изреката на имамот Али; „Луѓето се од два вида, или се браќа и сестри по вера или се ближни“, и затоа „да го заборавиме минатото и искрено да постигнеме меѓусебно разбирање за доброто на сите во зачувувањето и промовирањето на мирот, слободата, социјалната правда и моралните вредности“.
Светиот Отец ја поддржа силата на животот што преживува и во најсушните пустини со тоа што „се напојува со водите на средбата и мирниот соживот“. Потсети на „дрвото на животот“ пронајдено во Бахреин, истакнувајќи дека во Библијата дрвото на животот е место во првобитната градина во центарот на Божјиот план за човештвото. Додаде дека човечките созданија му свртеле грб на својот Создател и на поредокот што тој го воспоставил и ова е почеток на проблемите и нерамнотежата што следеле, вклучително и расправии и убиства меѓу браќата, гордоста и општествениот конфликт. Сето зло, рече Папата, „е вкоренето во отфрлањето на Бога и нашите браќа и сестри, во нашето губење од вид на Создателот на животот и во фактот што повеќе не се гледаме себеси како чувари на нашите браќа“. Како резултат на тоа, две прашања остануваат важечки без оглед на верската традиција што ја исповеда личноста и остануваат предизвик за секој живот и за секоја возраст: „Каде си?“ и „Каде е твојот брат?“ – рече папата Фрањо.
Понатаму нагласи дека социјалните, меѓународните, економските и индивидуалните зла, како и драматичната еколошка криза на сегашното време, на крајот произлегуваат од отуѓеноста од Бога и од ближниот. Препорача молитва и братството како наше скромно, но ефективно оружје за извршување на должноста да му помогнеме на човештвото повторно да ги открие заборавените извори на животот. Светиот Отец предупреди на други средства и пречки недостојни за Севишниот „чие име на мир го загрозуваат оние кои веруваат во моќта и негуваат насилство, војна и трговија со оружје, „трговија со смрт“ што го претвора нашиот заеднички дом во еден голем арсенал“ , заврши Светиот Отец.
Во оваа смисла, Папата мислеше на луѓето кои се принудени да емигрираат од нивните земји поради конфликти „субвенционирани со купување на застарено оружје по пристапни цени, само за да бидат идентификувани и вратени на други граници преку сè пософистицирана воена опрема“. Среде овие трагични сценарија, додаде Папата, повикани сме да „прогласиме со мудроста на постарите луѓе и татковците дека Бог и ближниот се пред сѐ и дека само трансценденцијата и братството можат да го спасат горенаведеното“.
Потоа папата Фрањо истакна дека „наше е да ги откриеме изворите на животот, инаку пустината на човештвото ќе биде сè посува и посмртоносна“ и додаде дека треба да „ сведочиме повеќе со дела отколку само со зборови“. Одговорноста пред Бога и човештвото е голема, додаде Петровиот наследник, повикувајќи ги сите да бидат примери за она што го проповедаме, не само во своите заедници и домови, туку и во светот.
Светиот Отец ги поттикна сите мажи и жени да се запрашаат „Што значи да се биде човек?“, „Зошто има страдања, зло, смрт и неправда?“, „Што не чека по овој живот?“ Папата повика да се „поддржуваме еден со друг во тој поглед, продолжувајќи со нашата денешна средба и патувајќи заедно!“
Светиот Отец ја заврши средбата со мисли дека „ќе бидеме благословени од Севишниот и од најмалите и најранливите созданија кои Господ најмногу ги сака, сиромашните, децата и младите кои по толку темни ноќи ја чекаат зората на светлината и мирот“.
Ватикан њуз/к.мк
