Папата Фрањо во пораката за XXXII Светски ден на болните: Војната е најлошата општествена болест
„Не е добро човекот да е сам“, е насловот на пораката на папата Фрањо за XXXII Светски ден на болните, кој се слави на 11 февруари. Папата предупредува дека културата на расипување премногу често преовладува дури и во земјите кои се во мир, каде што политичките одлуки не успеваат да го стават во центар достоинството на човечката личност и нејзините потреби. Дополнително, лекувањето не смее да се сведе „само на здравствени услуги“, туку мора да биде придружено со „терапевтски сојуз“ помеѓу лекарот, пациентот и членот на семејството.
Се грижиме за оние кои страдаат и се сами, болни, слаби, сиромашни; тие се во срцето на Црквата и исто така мора да бидат во центарот на нашето човечко внимание и пасторална грижа. Ова го пишува папата Фрањо во својата порака за XXXII Светскиот ден на болните кој ќе се одбележи на 11 февруари, а чиј текст во сабота 13 јануари 2024 година го објави Канцеларијата за печат на Светиот Престол. „Не е добро човекот да биде сам. Да се лекуваат болните со грижа за односите“ е темата на размислувањето на Папата, кое, поаѓајќи од дел од Книгата Битие, потсетува дека Бог го создал човекот да биде во заедница и затоа напуштањето и осаменоста се застрашувачки и болни. Оваа околност – објаснува Папата – е уште повистинита во момент на слабост, несигурност и несигурност, кои често се предизвикани од појава на некоја тешка болест.
Војната е најлошата општествена болест
Папата потоа ги посветува своите мисли на оние кои беа „ужасно сами“ за време на пандемијата КОВИД-19: пациентите кои не можеа да примаат посети, но и медицинските сестри, лекарите и помошниот персонал, сите кои беа преоптоварени со работа и затворени во одделенијата за изолација. Не ги заборава ниту оние кои мораа сами да го дочекаат часот на смртта, со помош на здравствениот персонал, но далеку од своите семејства. Сепак, најстрашната општествена болест за која најкревките луѓе плаќаат највисока цена е војната – истакнува Папата и затоа со тага ги споделува страдањата и осаменоста на оние кои поради војната и нејзините трагични последици се наоѓаат без поддршка и без помош.
Човечкото достоинство секогаш да биде во центарот на јавните одлуки
Меѓутоа, често, дури и во најбогатите и најмирните земји, времето на старост и болест се живее во осаменост, а понекогаш и во напуштеност. Тоа е тажна реалност, резултат на културата на индивидуализам, која ја издигнува профитабилноста по секоја цена и го негува митот за ефикасност, станувајќи рамнодушен, па дури и безмилосен кога луѓето веќе немаат сила да продолжат. Тоа е култура на отфрлање – пишува Папата – која, за жал, продира во одредени политички одлуки, кои не успеваат да го стават достоинството на човечката личност и неговите потреби во центарот, и не секогаш ги поддржуваат стратегиите и потребните ресурси за да се гарантира на секого основното право на човекот, правото на здравје и пристап до лекување. Во исто време – додава Папата – сведување само на здравствени услуги, кои не се мудро придружени со „терапевтски сојуз“ меѓу лекарот, пациентот и членот на семејството, исто така го фаворизира напуштањето на слабите и нивната осаменост.
Близина и нежност
Грижата за болните значи, пред сè, грижа за сите нивни односи: со Бога, со семејството, пријателите, здравствениот персонал, но и со создадениот свет и со самиот себе. Затоа, првото нешто што ни треба во болеста е близина полна со сочувство и нежност.
Римскиот епископ потоа директно им се обраќа на болните, барајќи од нив да не се срамат од тоа. Не се срамете од вашата желба за близина и нежност! – пишува папата Фрањо. Не го кријте тоа и никогаш не помислувајте дека сте товар за другите. Болеста ги поттикнува сите да го забават прекумерното темпо во кое сме потопени и повторно да се пронајдеме себеси. Дојдовме во светот затоа што некој не прими; создадени сме за љубов и повикани на заедништво и братство – пишува папата Фрањо во пораката за овогодинешниот Светски ден на болните.
Ватикан њуз/к.мк
