На 30 ноември 2025 година, за време на втората етапа од неговата посета на Турција и Либан, папата Лав XIV одржа важен говор пред државниот врв, јавните личности и дипломатскиот кор во Бејрут. „Либан“, рече тој, „има незаменлива мисија да биде мост меѓу народите и религиите, земја на дијалог, отпорност и мир“. Говорот, вдахновен од евангелските зборови „Блажени се миротворците“, ги истакна трите клучни патеки за иднината на земјата: надеж, помирување и храброст да се остане верен на својата земја.
Папата Лав XIV го започнува својот говор со зборовите на Христос: „Блажени се миротворците“. Тој нагласува дека овие зборови се главната духовна референтна точка на неговото патување во Либан – земја каде што мирот не е само аспирација, туку и судбина што ја делат генерациите.
Либан – народ кој знае како да се исправи
Папата посвети посебно внимание на силата и отпорноста на либанскиот народ. И покрај тешките години на економска криза, политичка нестабилност, регионални конфликти, Либан секогаш наоѓал волја да започне одново. Според него, оваа способност да се прероди не е само национална особина, туку прв знак на вистински миротворци: луѓе кои не се откажуваат, не подлегнуваат на разочарувањата и гледаат подалеку од сопствената болка.
„Вие – рече Папата – сте разновидна земја, заедница на заедници, но обединети преку заеднички јазик. Не мислам само на левантскиот арапски јазик што го зборувате, преку кој вашето славно минато посеало бисери од непроценлива вредност. Мислам пред сè на јазикот на надежта, јазикот што отсекогаш ви дозволувал да започнете одново“. Овој јазик – продолжи Папата – „е длабока внатрешна сила што низ историјата му овозможила на Либан да го зачува својот идентитет и да го зачува соживотот меѓу различните заедници. Во свет во кој многу општества подлегнале на песимизмот, Либан останува жив пример дека промената е можна“.
Помирувањето – основа на секоја трајна стабилност
Втората главна тема на говорот беше помирувањето. Папата зборуваше за раните – лични, заеднички и национални – кои бараат време, трпение и вистински дијалог. Тој предупреди дека без лекување на сеќавањето и без желба за надминување на старите непријателства, нема да има мир.
Според него, вистинското помирување е можно само кога институциите го ставаат општото добро над приватните интереси. „Мирот“, нагласи Лав XIV, „не е само рамнотежа меѓу различните групи, туку способност да се живее заедно, да се работи рамо до рамо и да се гради иднина во која сите победуваат“.
Папата ги охрабри либанските лидери да не чекаат идеални услови за дијалог, туку да започнат разговори дури и кога меѓусебното разбирање е тешко. „Патот кон вистината и помирувањето“, рече тој, „е заеднички пат; Бог нè постави еден до друг за да можеме заедно да ја достигнеме полнотата на животот“.
Со милост да останам – избор на љубов
Третата слика, онаа на миротворецот, е човекот кој останува. Папата Лав XIV со особена загриженост ја истакна огромната емиграција на млади луѓе и семејства кои бараат безбедност на друго место. Тој нагласи дека миграцијата може да биде можност, но никој не треба да биде принуден да ја напушти својата татковина.
Неговата порака е јасна: мирот расте на корените – на земјата, културата и духовното искуство што го обликуваат идентитетот на народот. Тој ги повика лидерите да ги зајакнат условите што им овозможуваат на младите луѓе да останат, да учествуваат во јавниот живот и да станат креатори на иднината.
Жените и младите – срцето на обновата
Папата посвети посебно внимание на улогата на жените, за кои рече дека имаат извонреден капацитет да градат мир – преку создавање врски, грижа за животот и отпорност во услови на тешкотии. Тој не ги заборави младите, чија енергија може да ја трансформира земјата ако им се даде шанса и доверба.
Мир – дар што нè тера да одиме во хармонија
Како заклучок, папата Лав XIV го привлече вниманието кон музичката традиција на Либан, народ кој ја трансформира песната во танц, а танцот во израз на заедништво. Со оваа слика, тој го спореди мирот со внатрешна мелодија дадена од Бога, која нè учи да се движиме лесно, во хармонија едни со други.
„Мирот“, рече тој, „е движење предводено од Духот; тој започнува во срцето и го менува начинот на кој гледаме на другите и на земјата што ја споделуваме.“
Со овие зборови, Папата им се заблагодари за топлото добредојде и ги увери присутните во молитвите на целата Црква за нивната работа за општото добро.
Ватикан њуз/к.мк
