Во порака до Мрежите на домородните народи и Мрежата на индиски теолози, папата Лав XIV охрабрува на повторно откривање на Јубилејната година како време на милост, прошка и споделена надеж.
Папата Лав XIV испрати порака до Мрежите на домородните народи и Мрежата на индиски теолози по повод прославата на Јубилејната година на надежта.
Во текстот, објавен во четврток, 16 октомври 2025 година, Папата потсетува на желбата на својот претходник, папата Фрањо, кој, при планирањето на јубилејните настани, „сакаше да ја истакне универзалноста на Црквата, претставена во многу звања, возрасти и животни ситуации: семејства, деца, тинејџери, млади луѓе, стари лица, ракоположени свештеници и лаици, служители во Црквата и во општеството“.
Тој објасни дека „кога поминуваме низ Светата Врата, не чисто извршување на симболичен гест со влегување во прекрасен храм, она што навистина го бараме е да влеземе, преку верата, во самиот извор на божествената љубов – отворената страна на Распнатиот“.
„Во оваа вера сме народ на браќа, еден во Едното (сп. Свети Августин, Коментар на Псалм 127,4). Од таа Вистина мораме повторно да ја прочитаме нашата историја и нашата сегашна реалност, за да се соочиме со иднината со надежта кон која нè повикува Светата Година, и покрај нашите тешкотии и неволји.“
Помирување со историјата
Тој, исто така, призна дека „долгата историја на евангелизација што ја доживеале нашите домородни народи е полна и со светлина и со сенка“. Цитирајќи го Свети Августин, нагласи дека дури и кога гласниците на Евангелието не биле секогаш доследни на неговата порака, „Самиот Бог прави благодат“. Така, Јубилејот е поволно време „да им простиме на нашите браќа од срце“ (сп. Матеј 18,35), да се помириме со сопствената историја и да искажеме благодарност за Божјата милост.
Папата Лав XIV нагласи дека само преку доверливо пренесување на Божјата порака, народите можат навистина да станат Божји народ. Потсети дека Господ „го посеал семето на Словото во сите култури“ и ги повикува тие да цветаат на нови начини. Во овој контекст, го цитираше Свети Иван Павле II:
„Евангелието има сила насекаде да преобразува и обновува. Кога ќе проникне во една култура, катехезата би била невозможна ако Евангелието мора да се менува при контакт со културите.“
Дијалог што збогатува
Папата потврди дека дијалогот и средбата овозможуваат откривање на „изобилниот живот што Христос им го нуди на сите народи“. Овој живот, истакна тој, се покажува во човечката кршливост, „обележана со првородниот грев“, и во благодатта Христова, „кој ја пролеа секоја последна капка од Својата крв за да можеме ние да имаме живот во изобилство“.
Лав XIV изрази благодарност за придонесот на домородните заедници и индијанската теологија во црковната мисла, истакнувајќи дека нивниот поглед на светот „резонира со длабок копнеж за заедништво со Создателот и созданието“ – порака што Црквата мора да ја прифати и да ја придружува со проникливост.
Евангелска смелост и мисија
Пред да заврши, Папата се повика на термин што го ценел неговиот претходник Фрањо: паррезија – таа евангелска смелост што нè поттикнува да „излеземе од себе за да го проповедаме Евангелието без страв и со слобода на срцето“.
Тој потврди дека, во симфонијата на народите, домородните народи мораат храбро и слободно да го претстават своето човечко, културно и христијанско богатство. Црквата, додаде тој, „е збогатена со нивните единствени гласови, кои имаат незаменливо место во величествениот хор каде што сите извикуваат: Вечен Господи Боже, радосно Ти пееме, Тебе Ти ја искажуваме нашата слава“.
Марија, ѕвезда на евангелизацијата
На крајот, Лав XIV ја довери работата на мрежите на Пресвета Богородица од Гвадалупе, „Ѕвезда на евангелизацијата“, која „покажа како Исус Христос ги направи двата народа еден, уривајќи го ѕидот на непријателството што ги разделувал“.
Пораката завршува со повик за обновување на мисионерската ревност:
„Одете и направете ги мои ученици сите народи“, ширејќи ја „радоста што извира од средбата со Неговото Божествено Срце“.
Ватикан њуз/к.мк
