На светата Литургија славена на стадионот „Велодром“ во Марсеј, последниот настан од тоа патување, папата Фрањо го охрабри европското општество да се чувствува длабоко трогнато од отфрлањето на човечкиот живот, одбиен кај мигрантите, кај неродените деца и напуштените стари лица. Тој, исто така, го охрабри повторно да ја открие радоста во залагањето за братството, да се осмели на ризикот на љубовта во семејствата и кон најслабите. На крајот тој се помоли за жртвите на тероризмот во Ница во 2016 година и за мир, особено во Украина.
На нашиот живот, на животот на Црквата, на Франција и на Европа им е потребна благодатта за нов поттик на верата, љубовта и надежта. Како што свети Иван Крстител со радост заигра во утробата на Елисавета за доаѓањето на Исус, кој сè уште беше во телото на Дева Марија, така и европското општество треба да се чувствува длабоко трогнато од трагичното отфрлање на човечкиот живот што се отфрла денес во многу луѓе кои емигрираат, како и во многу неродени деца и напуштени стари лица.
Европското општество мора повторно да ја открие радоста во ангажирањето за братство, мора да се осмели да ризикува за љубовта во семејствата и за најслабите, наоѓајќи ја во евангелието благодатта што го преобразува и го прави животот убав. Вака се обрати папата Фрањо на мноштвото од повеќе од 50.000 верници собрани на стадионот „Велодром“ во Марсеј, но и на целиот Стар континент, во проповедта на светата Литургија посветена на Пресвета Богородица од Стражата, покровителка на морнарите, рибарите и сите жители на Марсеј, чија статуа се издига на катедралите на камбанаријата. По должината на осумкилометарскиот пат од надбискупијата до стадионот, го пречекаа околу 100.000 луѓе од Марсеј и Французи кои дојдоа од целата земја.
Дали веруваме дека Бог е на дело во нашиот живот?
Во последниот дел од своето 44-то апостолско патување, Папата ја започна својата проповед од средбата на Марија и Елисавета, опишана во Евангелието според Лука, во која се објавува Божјото патување до човечкиот род. Бог кој се движи кон нас да нѐ бара со својата љубов и направи да викаме од радост. Тоа е средба меѓу млада девица и стара неплодна жена, двете бремени на „невозможен“ начин.
Тоа е Божјото дело во нашиот живот; Тој го овозможува она што изгледа невозможно, создава живот дури и во неплодност. Браќа и сестри, да се запрашаме со искрено срце: Дали веруваме дека Бог делува во нашите животи?
Дали веруваме – праша папата Фрањо – дека Бог делува во историјата, прави чуда и работи во нашите општества кои се карактеризираат со световна секуларност и одредена верска рамнодушност? За да разбереме дали ја имаме оваа доверба во Господ – според Папата – знак е грчењето како она на Свети Иван Крстител. Кој верува, кој се моли, кој го прима Господа, скока во духот, чувствува дека нешто се движи внатре, игра со радост – рече Светиот Отец во проповедта во која се задржа токму на „потрес на верата“. Најнапред истакна дека искуството на верата буди возбуда пред животот, а тоа значи да бидеме допрени одвнатре, да имаме внатрешен восхит, да чувствуваме дека нешто се движи во нашето срце.
Тоа е спротивно на сплескано, студено срце, опуштено во мирен живот, кој се затвора во рамнодушноста и станува непропустливо, кое станува тврдо, нечувствително кон сè и секого, дури и кон трагичното отфрлање на човечкиот живот, кое денес е отфрлен во многумина, во луѓето кои емигрираат, како и кај бројни неродени деца и напуштени стари лица.
Европа болна од цинизам и резигнација
Студеното и сплескано срце – објасни Папата – го повлекува животот на механички начин, без занес, без ентузијазам, без желба. Во нашето европско општество, токму од тоа е можно да се разболиме: од цинизам, разочарување, резигнација, неизвесност, општо чувство на тага. Напротив, оние кои се родени во верата – според Папата – го препознаваат Господовото присуство, како детето во утробата на Елисавета, во секојдневните настани. И со „нови очи“, дури и среде напор, проблеми и страдања, секој ден ја согледува Божјата посета и чувствуваат дека ги придружува и поддржува. Соочени со таинството на личниот живот и предизвиците на општеството, оние кои веруваат, чувствуваат потрес, занес, имаат сон што треба да го негуваат, занимање што ги принудува да заземат личен став.
Бог нè посетува во средбите со оние кои се послаби
Тие знаат дека Господ во сè нè поттикнува да бидеме сведоци на Евангелието за да можеме нежно да изградиме нов свет. На второ место – според зборовите на Папата – искуството на верата поттикнува и восхитување пред другите.
Бог е однос и често нè посетува преку човечките средби, кога знаеме да се отвориме пред другите, кога чувствуваме возбуда за животите на оние кои секојдневно поминуваат покрај нас и кога нашето срце не е рамнодушно и нечувствително на раните на оние кои се послаби.
Да го откриеме вкусот на братството во нашите градови
Нашите метрополи и европските земји како Франција, каде живеат заедно различни култури и религии, на тој начин стануваат голем предизвик против индивидуализмот, себичноста и затвореноста, кои поттикнуваат на осаменост и страдање – истакна папата Фрањо и ги охрабри верниците да учат од Исус за да се чувствуваат возбудени за оние кои живеат покрај нас.
И денес, на нашиот живот, на животот на Црквата, на Франција, на Европа му треба: благодатта на потресот, нов поттик на верата, љубовта и надежта. Треба повторно да го откриеме занесот и ентузијазмот, повторно да ја откриеме радоста да се залагаме за братство, уште еднаш да се осмелиме да ризикуваме за љубовта во семејствата и кон најслабите, и во Евангелието да ја најдеме благодатта што го преобразува и го прави животот убав.
Молитва за жртвите на теророт во Ница и за украинскиот народ
На крајот, Папата им се заблагодари на многубројните луѓе кои пристигнаа во Марсеј од различни делови на Франција и особено ги поздрави оние од Ница, кои – потсети тој – го преживеаја страшниот атентат на 14 јули 2016 година.
Во молитва да се потсетиме на оние кои ги загубија животите во таа трагедија и во сите терористички дела извршени во Франција, но и во другите делови на светот. И да не се умориме да се молиме за мир во регионите зафатени од војна, особено за напатениот украински народ.
Ватикан њуз/к.мк
