Папата: Вечниот живот не е илузија, туку голема реалност

01/12/2015

Папата на завршната Литургија во Средноафриканската Република истакна дека секој крстен треба постојано да раскинува со она што во него сè уште останало од стариот човек, грешник кој „секогаш е подготвен да се пробуди на повикот на демонот“ и кој е исполнет со конфликти, омраза и војни.

Нека христијаните во Централноафриканската Република бидат творци на човечката и духовната обнова, надминувајќи ги сомневањата, насилството и инстинктот за уништување што ги означи последните години во оваа африканска држава – е желба на папата Фрањо која ја изрази во проповедта на завршната света Литургија на стадионот Бертелеми Боганда во Банги.

И покрај тешките времиња, потребно е да се одлучува со храброст, да се има обновен мисионерски жар и да се помине на другиот брег, односно до Господ Кој ни дарува спасение и вечен живот – рече Папата, велејќи дека искушенијата и стрдањата можат да се сметат за можности кои го отвораат патот во новата иднина.

На празникот свети Андреј апостол кој „ниту момент“ не се двоумел дали да остави сè и со Петар да Го следи Исус, Папата истакна дека гласот на тие проповедници на Евангелието денес одекнува „повеќе од било кога“ во Средноафриканската Република“ повикувајќи на упорност во мисијата која – како што рече – и треба нови проповедници уште побројни, уште повеликодушни, уште порадосни и уште посвети. Сите ние сме повикани да бидеме гласници кои нашите браќа и сестри од секоја раса, религија и култура ги чекаат, често пати не знаејќи го тоа.

Словото треба да се навестува и да се слуша за да се сфати дека „другиот брег“ односно животот вечен „не е илузија“ или „бегство од светот“, туку голема реалност која нè „обврзува да истраеме во верата и љубовта“. Но, тоа го преобразува и нашиот сегашен живот и свет. Заради тоа Му благодарам на Господ на Неговото присуство и силата која секојдневно ни ја дава – поттикна Светиот Отец продолжувајќи:

Му благодарам на љубовта која блеска во нашите семејства и заедници која понекогаш ја нагрдува бедата, насилствата кои нè опкружуваат или стравот за утрешнината; Му благодарам за храброста која ни ја дава за да создаваме врски на пријателство и да водиме дијалог со оние кои се поинакви од нас, да простуваме на должниците, да се залагаме во градењето на поправедно општество во кое никој не е напуштен.

Потоа Папата истакна дека секој крстен треба постојано да раскинува со она што во него сè уште останало од стариот човек, грешник кој „секогаш е подготвен да се пробуди на повикот на демонот“ и кој на дело во нашиот свет и време е исполнет со конфликти, омраза и војни. Затоа посака Јубилејот на милосрдието да започне токму во Средноафриканската Република, да биде можност од Господ да молиме прошка заради бројните отпори и бавноста во сведочењето на Евангелието.

Вие – рече папата Фрањо собрани – треба пред сè да гледате кон иднината и зацврстени веќе со поминатиот пат, непоколебливо да одлучите да остварите нов период во христијанската историја на вашата земја; односно – како што им рече – упатете се кон новите хоризонти, излезете на море, во длабоките води.

РВ/к.мк/Д.И.