Кога човек ќе започне да напредува во бизнисот, престанува да доаѓа во црква
Таа зима, за време на нашите неделни средби, Чарлс Прајс и јас често разговаравме за феноменот што ми го посочи – одбивност на Американците кон религијата. Му реков и нешто друго што го забележав во нашата црква.
„Кога човек ќе започне да напредува во бизнисот, драги Прајс, престанува да доаѓа во црква. Сум го видел тоа многу пати“.
Честопати, му велам, целата заедница беше на колена, се молеше кога човек требаше да ја исплати киријата или да земе заем од банка. Но, кога бизнисот на истиот тој човек почнува да цвета, Црквата, која се бореше за него во тешките времиња, сега одеднаш не го гледа во неа. „Зошто мора да биде така?
Д-р Прајс седна во својата фотелија. „Го знам одговорот што го дава Црквата: светскиот успех наспроти живот на духот. Бог и мамон – и така натаму. Но, тоа не ме задоволува. „Помина со раката низ неговата сива коса, која стануваше сè поретка. „Какви одговори има Црквата за мажите – и за жените – кои се соочуваат со навистина ужасно сложените проблеми на модерниот бизнис? На луѓето со огромна одговорност, од чии одлуки зависат стотици вработени лица. Такви луѓе дојдоа и кај мене Демосе и да бидам искрен, не можев ни да ги разберам нивните прашања. Што знам за деловните договори и замрзнувањето на цените? Немам работно искуство“.
„Секако, ние свештениците можеме да утешуваме и да советуваме човек кој е во тешка душевна состојба, но што е со човек на кој добро му оди? Исто толку и нему му е потребен Бог, а проповедници како мене дури и не го знаат неговиот јазик“.
Од книгата „Најсреќните луѓе на светот“ од Џон и Елизабет Шерил
Боок/к.мк
