Папата Фрањо ги прими учесниците на пленарната седница на Папската академија за општествени науки и истакна дека е неопходно да се развие „култура на инклузија“ за да можат оние кои се на маргините да бидат полноправни учесници во општеството.
Пленарната седница на Академијата беше посветена на лицата со посебни потреби, а Папата во својот говор истакна дека денешната „култура на отфрлање“ нема граници. „Има и такви кои претпоставуваат дека можат врз утилитарни и функционални критериуми да утврдат кога животот има вредност и кога вреди да се живее. Ваквиот менталитет може да доведе до сериозно кршење на правата на најслабите луѓе, до силни неправди и нееднаквости, каде главно се водиме од логиката на профит, ефикасност или успех“, рече папата Фрањо.
Друга опасност е тоа што поединци „сопствената егзистенција ја сметаат како товар за себе и за своите ближни“. Таквиот менталитет „ја претвора културата на отфрлање во култура на смрт“.
Затоа, неопходно е да се развива, за разлика од владејачката култура, „култура на инклузија“. „Протагонисти на оваа акција за солидарност се оние кои чувствувајќи се како соодговорни за доброто на сите, работат за поголема социјална правда и отстранување на пречките од различни видови кои спречуваат многумина да ги уживаат основните права и слободи“, рече Светиот Отец, кој исто така ја нагласи разликата меѓу правата што ги уживаат лицата со попреченост во најразвиените земји и оние во најсиромашните, каде што тоа „допрва треба да се реализираат во голем дел“.
Владите кои се обврзуваат да го сторат тоа мора да бидат „охрабрени и поддржани од меѓународната заедница. Подеднакво, неопходно е да се поддржат граѓанските организации, бидејќи без нивната широка солидарна делување на многу места, луѓето би биле оставени сами на себе“, истакна Папата.
Општествата мора да се стремат да го изградат она што Папата го дефинира како „тотална инклузија“, која им овозможува на луѓето со попреченост да учествуваат во општествениот живот, избегнувајќи да бидат „пасивни примачи“. Субсидијарноста и учеството се два столба на ефективна вклученост, посочи Папата.
Изразувајќи го своето задоволство од избраната тема на седницата, Папата рече дека Папската академија на општествените науки е повикана „да одговори на некои од најитните актуелни предизвици, според трансдисциплинарниот модел“. „Размислувам за технологијата и нејзините импликации во истражувањето и области како што се медицината и еколошката транзиција; Мислам на комуникацијата и развојот на вештачката интелигенција – вистински предизвик – како и потребата да се најдат нови економски модели“, објасни папата Фрањо.
Затоа, повикот на Папата е секогаш да се води сметка за достоинството на лицата со попреченост и нивното право на „интегрален развој“, бидејќи „ранливоста и кревкоста припаѓаат на човечката состојба и не се специфични само за лицата со попреченост“.
Ватикан њуз/к.мк
