Тешко е секогаш да се биде последен во редот, нели? Тешко е кога секогаш последен те избираат или кога си изоставен. Колку тоа се одразува на твоето мислење за самиот себе или за твоето чувствува за почит? Она последното, на дното на општествената скала, лесно се заборава. Исус гледа дека последниот ќе дојде на прво место. Без разлика што ќе направиш за последниот, тоа Му го правиш на Исус. Тоа создава оаза во пустината на животот. Прашањето е, дали ти веруваш во тоа? Кога ќе здогледаш трошен дрвен крст, напуштен, сиромашен, невреден и без Распнатиот, знај тогаш – таков е твојот крст: секојдневен, незабележлив, без сјај и без утеха. Светот се восхитува само на спектакуларни жртви Вредноста на тивките и сокриени жртви му остануваат сокриени. Што не те води до Бог немир е, тоа повлечи го и фрли го далеку.
Парохија Свети Петар Запрешиќ/к.мк
Не е дозволено преземање на оваа содржина или делови од неа за понатамошно користење во печатена, дигитална или било која друга форма на умножување без писмена дозвола од редакцијата на Католици.мк
