Папата Фрањо ја предводеше светата Литургија на плоштадот Свети Петар каде беа прогласени за светци 10 блаженици. Новите канонизирани светци ја живееле својата светост служејќи на Евангелието и на браќата и сестрите, давајќи се себеси без да очекуваат нешто за возврат. Светоста не е недостижна цел, треба да ја бараме во секојдневниот живот, потсети Светиот Отец во својата проповед, додавајќи дека Господ има сон за сечиј живот.
Заедно со Шарл де Фуко, за светци беа прогласени свештениците Јустино Марија Русолило, Луиџи Марија Палацоло и Цезар де Бус. Канонизиран е и првиот индиски блаженик лаик Лазар, познат како Девасахајам, како и Марија Доменика Мантовани, Титус Брандсма, Марија Ривиер, Марија Франческа ди Џесу Рубато и Марија ди Џесу Сантоканале.
Исусовата заповед за љубов
Исусовата заповед за љубов: „Да се љубите еден со друг; како Јас што ве возљубив, така и вие да се љубите еден со друг“ (Иван 13,34) е крајниот критериум со кој можеме да сфатиме дали сме негови ученици, рече папата Фрањо во проповедта на светата Литургија во недела 15 мај 2022 година со илјадници верници. Постојат два клучни елементи за оваа заповед за кои размислуваше Папата: љубовта на Исус кон нас и љубовта што тој ја бара да ја покажеме кон другите.
Како Исус не сакаше? До самиот крај, се дарува самиот себе целосно, потсети Папата. Впечатливо е да се помисли дека тие зборови ги изговори во темната ноќ, кога атмосферата во Горната соба била полна со емоции и вознемиреност. Но, истиот момент кога е предаден, Исус ја потврдува својата љубов кон оние што му се доверени. Среде темнината и животните бури најважно од сѐ е што Бог нѐ сака, нагласи Папата.
Оваа порака нека биде во сржта на нашата сопствена вера и на сите начини на кои ја покажуваме: „Не ние Го засакавме Бога, туку Бог нас нè возљуби“ (1. Иван 4,10). Во центарот не се нашите способности и заслуги, туку безусловната, слободна и незаслужена љубов Божја. Нашиот христијански живот не започнува со наука и добри дела, туку со чудо што се раѓа од сознанието дека сме сакани, истакна Светиот Отец. Додека светот често се обидува да нè убеди дека сме ценети само за она што можеме да го произведеме, евангелието нè потсетува на правата вистина на животот: ние сме сакани – и тоа е нашата вредност, додаде Светиот Отец.
Светоста не е недостижна цел
Признавањето на оваа вистина бара преобраќање од начинот на кој често ја доживуваме светоста. Преку пренагласување на нашите напори да правиме добри дела, создадовме идеал од светоста кој е претерано заснован на нас самите – нашето лично јунаштво, нашата способност да се откажеме, нашата подготвеност да направиме лични жртви за да постигнеме награда. Така светоста ја претворивме во недостижна цел, истакна Папата. Го одвоивме од секојдневието, наместо да го бараме и прифаќаме во секојдневниот живот, во искушенијата на реалниот живот. Да се биде ученици на Исус и да се напредува на патот на светоста, рече тој, пред сè значи да се препуштиме да нѐ преобразува силата на Божјата љубов. Да не го заборавиме Божјото првенство над егото, Духот над телото, благодатта над делата.
Служете и дајте го својот живот
Оваа преобразувачка љубов на Господ ги отвора нашите срца и ни овозможува да сакаме. Зборот „како“ во Исусовата заповед за љубов не е само повик да се следи Христовата љубов; тој ни кажува дека можеме да љубиме само затоа што тој нè засакал, затоа што го излева во нашите срца својот Дух, Духот на светоста, љубов која лекува и преобразува. Затоа можеме да донесуваме одлуки и да правиме дела на љубов во секоја ситуација и за секој брат и сестра што ќе ги сретнеме.
Во пракса тоа значи да се служи и да се дава својот живот, истакна Папата. Имено, да служиме значи да не ги ставаме сопствените интереси на прво место, туку да ги исчистиме нашите системи од отровот на алчноста и конкуренцијата; борба против ракот на рамнодушноста и црвот на самореференцијалноста; да ги споделиме харизмите и подароците што ни ги дава Бог.
Допри и види
Да знаете како да го дадете својот живот е повеќе од едноставно нудење нешто што припаѓа на другите; се работи за давање на себеси. Покрај подготвениот говор, Папата рече дека често сака да ги прашува луѓето кои го прашуваат за совет дали даваат милостина и дали ја допираат раката на тој човек, дали го гледаат во очи. Допрете и погледнете, допрете и погледнете го телото Христово кое страда во нашите браќа и сестри. Тоа е многу е важно, тоа е да го дадеш својот животот, нагласи Светиот Отец. Како што рече, светоста не се состои од неколку јуначки гестови, туку од многу мали дела на секојдневна љубов, а овие прилики се присутни во секој повик и патување.
Светоста е секогаш оригинална
Да служиме на Евангелието и на нашите браќа и сестри, да ги дадеме нашите животи без да очекуваме нешто за возврат, или каква било светска слава: тоа е нашиот повик. Така ја живееја својата светост нашите канонизирани придружници, рече Папата и додаде дека патот до светоста е универзален, повик за секој од нас кој започнува со крштевањето. Да се стремиме да го правиме истото, повика тој, зашто секој од нас е повикан на единствена и неповторлива светост. Секогаш е оригинална, потсети тој, мислејќи на блажениот Карло Акутис, кој рече дека нема „фотокопии“ на светоста. Да, Господ има план за љубов кон сите. Тој има сон за твојот живот. Прифатете го тој сон и следете го со радост, поттикна папата Фрањо.
Ватикан њуз/к.мк
