Во своето обраќање по молитвата Ангел Господов, Папата се осврна на своето неодамна завршено прво апостолско патување во Турција и Либан. Тој охрабри на обновена ангажираност на екуменскиот пат, ги спомена своите средби со католиците во двете земји и го опиша емотивното искуство од средбите. Посебни мисли посвети на жртвите од поплавите во Јужна и Југоисточна Азија.
Мирот е можен и не смее да се заборави, а неговото градење бара соработка меѓу религиите. Моментите доживеани за време на првото апостолско патување на папата Лав XIV, на кои се осврна денес, 7 декември 2025 година, по молитвата Ангел Господов, се директен доказ за ова.
Екуменизмот, дијалогот, солидарноста и мирот беа некои од клучните елементи на патувањето во Турција и Либан, на кои потсети Папата, почнувајќи со средбата со Вселенскиот патријарх од Цариград, „возљубениот брат Вартоломеј“, како што го нарече Папата. Со него, заедно со претставници на други христијански деноминации, Папата ја прослави во Изник, древниот град Никеја, 1700-годишнината од првиот екуменски собор во историјата. Затоа, папата Лав XIV го истакна историското значење на денешната годишнина; се навршуваат 60 години од 7 декември 1965 година, кога Павле VI и Атенагора ја потпишаа Заедничката декларација со која се укинуваат меѓусебните екскомуникации од 1054 година, фундаментален чекор кон екуменскиот дијалог.
Да му благодариме на Бога и да ја обновиме нашата посветеност на патот кон целосно видливо единство на сите христијани. Во Турција имав радост да се сретнам со католичката заедница; преку трпелив дијалог и служење на оние што страдаат, таа сведочи за Евангелието на љубовта и логиката на Бога што се открива во малцинството.
Либан, земја на соживот
Во врска со Либан, втората станица на неговото патување, папата Лав XIV се потсети на бројните сведоштва што сè уште го потврдуваат идентитетот на таа земја како „мозаик на заедничкиот живот“.
Сретнав луѓе кои го проповедаат Евангелието преку добредојде на раселени лица, посета на затвореници и споделување леб со оние на кои им е потребна помош. Ме утешија многуте луѓе што ме пречекаа на улиците, а ме трогна и средбата со роднините на жртвите од експлозијата во пристаништето во Бејрут. Либанците чекаа збор на утеха и присуство, но ме утешија со својата вера и ентузијазам!
Мирот е можен.
Моментите доживеани за време на патувањето во овие две земји се директен доказ за тоа како соработката меѓу религиите може да доведе до градење на хармоничен заеднички живот. Папата го нагласи ова, испраќајќи директна порака до сите верници.
Драги браќа и сестри, она што се случи во последните денови во Турција и Либан нè учи дека мирот е можен и дека христијаните, во дијалог со мажи и жени од други вери и култури, можат да придонесат за неговата изградба. Да не заборавиме: мирот е можен!
Молитви за Јужна и Југоисточна Азија
Светиот Отец заврши изразувајќи ја својата близина до луѓето од Јужна и Југоисточна Азија, кои се тешко погодени од неодамнешните природни катастрофи, воздигнувајќи ги своите молитви за жртвите, за семејствата кои ги оплакуваат своите најблиски и за оние кои обезбедуваат помош, охрабрувајќи ја меѓународната заедница и сите луѓе со добра волја да ги поддржат нашите браќа и сестри во овие подрачја со дела на солидарност.
Ватикан њуз/к.мк
