Папа Лав XIV: Христијаните нека градат единство сакајќи се едни со други како браќа и сестри
На последниот ден од неговото апостолско патување во Турција, пред да замине за Либан, Папата присуствуваше на Божествената Литургија предводена од патријархот Вартоломеј I. Папата Лав XIV изрази надеж за посветеноста на Црквата да продолжи со несмален интензитет по патот на помирување, и покрај пречките. Тој ја пофали работата на Меѓународната заедничка комисија за теолошки дијалог меѓу католичката и православната црква, охрабрувајќи ги да бидат градители на мирот.
Препознавањето како браќа и сестри во Христа е обврска што мора да ги обедини сите христијани на патот кон единство, следејќи ги стапките на историскиот гест на Павле VI и патријархот Атенагора, што овозможи да се преземат важни чекори и на еклисиолошко и канонско ниво. Папата Лав XIV го кажа ова на својот последен настан во Истанбул, денес, 30 ноември 2025 година, пред да се збогува од Турција и да се упати кон Либан, присуствувајќи на Божествената Литургија со која заврши она што тој го нарече негово ходочестие на местата каде што се одржа првиот Вселенски собор во историјата на Црквата. Тој ја повтори неопходната обврска за постигнување вистинско заедништво меѓу христијанските цркви.
Да се продолжи со единството
Папата присуствуваше на Божествената Литургија одржана во Патријаршиската црква „Свети Георгиј“ во Фанар, на денот на празникот на Свети апостол Андреј, патрон на Цариградската црква, предводена од патријархот Вартоломеј I, со кого сподели заеднички екуменски благослов на крајот од прославата. Во својот говор, папата Лав XIV се осврна на прегратката во 1964 година во Ерусалим помеѓу папата Павле VI и тогашниот екуменски патријарх, која го означи почетокот на помирувањето меѓу католиците и православните по векови раскол. Тоа беше прегратка која се обиде да го избрише од сеќавањето на Црквата она што доведе до екскомуникацијата во 1504 година. Овој гест – според папата Лав XIV – го отвори патот за помирување, мир и сè поголемо заедништво меѓу католиците и православните, кое исто така растеше благодарение на честите контакти, братските средби и плодниот теолошки дијалог.
Во минатото имало многу недоразбирања, па дури и конфликти меѓу христијаните од различни Цркви, а сè уште постојат пречки што нè спречуваат да бидеме во полно заедништво, но не смееме да се повлечеме во нашето ангажирање за единство и не смееме да престанеме да се сметаме за браќа и сестри во Христа и да се сакаме еден со друг како такви.
Ангажирањето на Римската црква
Досега е постигнат голем напредок, исто така и на еклисиолошко и канонско ниво – Папата нагласи и ги охрабри христијаните да бидат попосветени на обновувањето на полното заедништво. Тој оддаде почит на досегашната работа на Католичката црква и Вселенската патријаршија преку Меѓународната заедничка комисија за теолошки дијалог меѓу Католичката црква и Православната црква. Затоа апелираше овој напор никогаш да не биде прекинат, за да можат сите автокефални православни цркви повторно активно да учествуваат во оваа посветеност.
Од моја страна, сакам да потврдам дека, во согласност со учењето на Вториот ватикански собор и моите претходници, стремежот кон целосно заедништво меѓу сите крстени во името на Отецот и Синот и Светиот Дух, почитувајќи ги легитимните разлики, е еден од приоритетите на Католичката црква, а особено на мојата служба како Римски епископ, чија специфична улога на ниво на универзалната Црква е да биде во служба на сите во градењето и зачувувањето на заедништвото и единството.
Христијаните како градители на мирот
Христијаните мора заедно да одговорат на предизвиците и барањата што ги поставува човештвото и созданието – истакна Папата – станувајќи градители на мирот во време обележано со крвави конфликти и насилство на места блиски и далеку од нас. Мирот не е само плод на човечкиот труд, туку е и дар Божји – нагласи тој, додавајќи: Затоа мора да се бара преку молитва, покајание, размислување и жив однос со Господ кој ни помага да ги разликуваме зборовите, гестовите и дејствијата што треба да ги преземеме за навистина да бидеме во служба на мирот. Соработката меѓу христијаните, како чувари на созданието – рече потоа Папата – мора да се соочи и со еколошката криза што го мачи светот и која бара вистинско духовно преобраќање за да се промени насоката и да се зачува целото создание.
Заедничката ангажираност на Црквата мора да обезбеди дека тие можат заедно да се соочат и со употребата на новите технологии, особено во областа на комуникациите, со цел да се промовира нивната одговорна употреба во служба на интегралниот развој на луѓето и да се обезбеди пристап до нив за сите, така што таквите придобивки не се резервирани само за мал број луѓе и интересите на малкумина привилегирани. Ова се – според папата Лав XIV – три важни предизвици со кои христијаните ќе мора да се соочат за да го постигнат општото добро.
Ватикан њуз/к.мк
