Папа Лав XIV: Мораме да се чуваме од експлоатација на верата што ги претвора „различните“ во непријатели

Во својата проповед на светата Литургија за Јубилејот на маријанската духовност, која ја служеше на плоштадот Свети Петар, Папата ги повика верниците да се ослободат од титули и „медали“ што кријат „големи слабости“, за да се открие она што папата Фрањо го нарекува „револуција на нежноста“. Оваа крепост, воплотена во Дева Марија и во оние кои „не треба да ги злоупотребуваат другите за да се чувствуваат важни“, е способна да ги надмине формите на побожност што не успеваат да воспостават односи и „го успиваат срцето“.
Да се чуваме од секоја експлоатација на верата, која може да ги претвори оние што се различни – често сиромашните – во непријатели, во „лепрозни“ што треба да се избегнуваат и отфрлаат.
Во химната „Величај“, Марија пее за нов свет. Вера, која е не е во согласност со експлоатација, што ги обвинува „различните“, претворајќи ги во непријатели оние што страдаат од сиромаштво. Таа пее за благодатта на бесплатната љубов, лишена од титули и „медали“, често носени за да ги сокријат „големите слабости“. Да се дозволи нејзиниот глас да допре до нас значи да се доживее „револуцијата на нежноста“, крпоста на силните кои не ги злоупотребуваат другите за да се чувствуваат важни, надвор од формите на побожност што ги лишуваат односите од нивната топлина. Папата Лав XIV се осврна на овие теми во проповедта на светата Литургија што ја служеше во недела, 12 октомври 2025 година, на плоштадот Свети Петар, во присуство на повеќе од 50.000 верници, по повод Јубилејот на маријанската духовност.
„Сеќавајте се на Исус Христос“
Папата го започна своето размислување со литургиските читања. „Сеќавајте се на Исус Христос“, е опомената што апостол Павле, „окован како злосторник“, му ја упатува на Тимотеј: повик да го постави Христос како хоризонт на целата духовност, без да го лиши од неговата историја и крст.
Она што го сметаме за прекумерно и го распнуваме, Бог го воздигнува затоа што не може да се оддели од Себеси. Исус е Божјата верност, верност кон Себеси.
Кулминацијата на ова е неделната прослава, која ја отвора секоја нова недела во светлината на Неговото воскресение. Секоја недела го исполнува верниот христијанин со сеќавање на Исус, со сите чувства и мисли.
„Кршливиот“ оклоп на Нееман
Еден пасус од Втората книга цареви раскажува за исцелувањето на Нееман од лепра, заповедник на војската на арамејскиот цар, откако се потопил седум пати во реката Јордан според зборовите на Елисеј. Папата Фрањо забележа – се присети папата Лав XIV – колку е „продорен“ и значаен настанот со Нееман денес. Неговиот командантски оклоп, извор на видлива слава, всушност го покрива кревкото, рането и болно човештво.
Често ја наоѓаме оваа контрадикција во сопствениот живот: понекогаш големите дарови се оклоп што ги покрива големите слабости. Доколку Нееман продолжел да собира медали за да го украсува својот оклоп, на крајот лепрата ќе го проголтала: изгледаше жив, но беше ограничен и изолиран во својата болест.
Помалку титули, за да разбереме дека љубовта е самата благодат
Исус нè ослободува од оваа опасност: се роди и умре гол, ги нуди своите дарови без да бара признание, како што покажува евангелскиот пасус што се чита за време на Литургијата. Од десетте исцелени лепрозни, само еден, Самарјанин, го сфати своето спасение и се врати при Исус, паѓајќи ничкум пред Неговите нозе.
Колку помалку титули имаме, толку појасно сфаќаме дека љубовта е бесплатна. Бог е чист дар, самата благодат, но колку гласови и верувања можат да нè оддалечат од таа гола и моќна вистина и денес.
Потопете се во „Слават Божја“
Маријанската духовност служи на оваа вистина, едноставна, но суштинска – истакна Папата. Побожноста на Марија нè учи да се вратиме кај Исус и да го откриеме Неговото присуство во настаните од секојдневниот живот. Маријанската духовност нè потопува во реалноста што се пее во химната „Слава на Бога“:
„Ни помага да ги видиме распрснати оние што се гордеат со мислите во срцата свои, силните симнати од престолите, богатите отпуштени со празни раце. Нè повикува да ги исполниме гладните со добра, да ги воздигнеме понизните, да се сетиме на Божјата милост и да се потпреме на силата на раката Неговат.“
Не ги следете оние кои ги затишуваат врските и внатрешното јас
Лепрозните кои, откако се излекувани, не чувствуваат потреба да благодарат, се предупредување за секој верник: Божјата благодат може да дојде кај нас, а да не најде одговор. Може да нè излекува, а да не нè допре внатрешно. Постојат форми на побожност кои не врзуваат за другите и не ги смируваат нашите срца. Марија оди зад Исус, а тој оди кон секое човечко суштество, особено кон оние што погрешно се сметаат за „непријатели“: сиромашните, ранетите, грешниците. Погледот кој Марија нè потсетува, како што напиша папата Фрањо во Апостолската поука Evangelii Gaudium, на „револуционерната моќ на нежноста и љубовта“.
Во Марија гледаме дека понизноста и благоста се доблести на силните, кои не ги злоупотребуваат другите за да се чувствуваат важни. Таа, што Го фали Бога за тоа што „ги соборила силните од нивните престоли“ и „ги испратила богатите со празни раце“, дава топлина на домот на нашето барање по правда.
Промовирајте ја народната побожност
На крајот, светот е жеден за мир и правда – истакна Папата, поттикнувајќи нè да ја одржиме живата христијанска духовност, народната побоќност на места и настани што го промениле лицето на земјата. Правејќи го тоа – се надева Папата Лав XIV – ќе ја стимулираме силата на обновата и преобразбата и ќе доживееме време на преобраќање и обнова, размислување и ослободување.
Ватикан њуз/к.мк