Папата се сретна со свештеници од Римската епархија кои се помеѓу 10 и 40 години во служба
Во пленарната сала на Папскиот салезијански универзитет, папата Фрањо разговараше со свештеници кои се во служба помеѓу 10 и 40 години.
По средбата на 14 мај 2024 година со свештеници кои се ракоположени пред повеќе од 40 години и на 29 мај со оние кои сè уште не наполниле 10 години од ракополагањето, папата Фрањо ја заврши серијата средби со свештенството на Римската епархија, разговарајќи со свештениците кои се во служба од 10 до 40 години. Но, ако претходните две средби се одржаа во парохии, овој пат е искористено гостопримството на Папскиот салезијански универзитет, во чија собраниска сала се одржа средбата на 11 јуни 2024 година, по ручекот, бидејќи во оваа група припаѓаат најголемиот број свештеници.
По молитвата и читањето на евангелскиот дел, Светиот Отец ги повика свештениците на заедништво. На средбата присуствуваа околу 200 свештеници, додека голем број не можеа да присуствуваат поради пасторални обврски.
Која Црква е наш избор
Меѓу темите за кои се разговараше беа пасторални прашања поврзани со епархијата, улогата и идентитетот на свештеникот и убавината на свештеничката служба. Одговарајќи на прашања, Папата зборуваше за опасноста од запаѓање во световност, како и за потребата парохиите да бидат отворени „за сите, сите, сите!“
Прашањето за страдањето на луѓето, се наметнува многу акутно и мора да биде придружено со близина, сочувство и нежност, трите Божји особини за кои посебно мора да се посведочат на постарите. Во оваа смисла, се зборуваше за важноста на пасторалната грижа на болните, како и за проблемите во градот Рим, за итните случаи за домување, охрабрување на монашките заедници кои имаат простории да бидат дарежливи, за ширењето на дрогата, за трагедијата на осаменоста, за многумина кои ја живеат својата болка во невидливост. „Во животот на свештеникот поважно е невидливото од видливото, бидејќи е поинтензивно, поболно“, рече Светиот Отец и додаде: „Наша задача како свештеници е да одиме и да ги бараме овие луѓе“, бидејќи „Црквата е или пророчка, или клерикална: изборот е наш“.
Важноста на социјалната наука
За време на дијалогот се разговараше за актуелната ситуација во Европа и светот, а Папата болно потсети на актуелните војни во Светата Земја, Украина, како и во Мјанмар и Конго, за огромните трошоци за оружје, контрацептивни средства, ветеринарни трошоци и естетска хирургија. Во таа насока, тој повика да се работи во светлината на социјалната наука на Црквата, која поттикнува поголем напор за општото добро, за мирот, а во време на исклученост и воздржаност, да се поттикне одговорен однос кон политиката, што е „највисоката форма на милосрдна љубов“.
На крајот, тој им се заблагодари на присутните за нивната работа, повикувајќи ги да не запираат во нивната посветеност, во препознавањето на заедницата и слушањето на сите што им се обраќаат.
Столбови на пасторалната служба
Како што истакна помошниот епископ Микеле ди Толве, одговорен за свештеничките работи и ракоположените лица во епархијата, „свештениците од 11 до 39 години од ракополагањето се оние кои веќе имаат одговорни должности во епархијата, бидејќи тие се парохиски свештеници, префекти, капелани, раководители на одделенија во куријата, се ангажираат во одредени области на пасторалната работа, како што е милосрдието, или имаат наставни позиции во училиштата и универзитетите. Може да се каже, додаде бискупот, дека тие се до одреден степен столбовите на пасторалниот и презвитерскиот живот на бискупијата, бидејќи токму тие имаат најголема одговорност“.
Ватикан нуз/к.мк