Утрото по изборот за 267. Папа, папата Лав XIV служеше света Литургија со кардиналите-изборници во Сикстинската капела, потсетувајќи ги дека „треба да сведочиме за нашата радосна вера во Христос“, додека предупредува дека таму каде што недостасува вера, животот ја губи смислата.
„Повикани сме да сведочиме за нашата радосна вера во Христос Спасителот…“
Папата Лав XIV го даде ова срдечно потсетување за време на неговата прва света Литургија како Папа во петок, 9 мај 2025 година, со кардиналите-изборници и другите кардинали присутни во Рим, во Систинската капела, токму на местото каде што изборниците, со најмалку две третини мнозинство, го избраа за 267. Папа на четвртото гласање во четврток попладне.
Во својата проповед, новиот Папа повика на подобро негување на личниот однос со Христос; и инсистираше дека без вера, животот нема смисла.
Сепак, новиот Папа, роден во САД, започна со неколку зборови на англиски јазик, со кои им се заблагодари на кардиналите за довербата во него.
„Сакам да ги повторам зборовите од Псалмот: „Ќе му пеам на Господа нова песна, зашто направи чудеса“, и навистина, не само со мене, туку со сите нас.
„Браќа мои кардинали, додека славиме ова утро“, ги охрабри тој, „ве поканувам да размислите за чудата што ги направи Господ, за благословите што Господ продолжува да ги излева врз сите нас преку Петровата служба.
„Ме повикавте да го носам тој крст и да го исполнам тоа послание, и знам дека можам да се потпрам на секој од вас да одите со мене, продолжувајќи како Црква, како заедница на пријатели на Исус, како верници, да ја навестиме Добрата вест, да го навестиме Евангелието“, рече тој.
Христос ни ја покажа човечката светост
Проповедта на папата Лав, која потоа ја изговори на италијански јазик, беше центрирана на Свети Петар, првиот Папа, потсетувајќи на неговите зборови во Евангелието според Свети Матеј: „Ти си Христос, Синот на живиот Бог“, со цел да го илустрира тоа наследство, овозможено со постојаната вера во Господ, „кое Црквата, преку апостолското преемство, го зачувала, продлабочила и предаvа две илјади години“.
Размислувајќи за односот на Петар со Христос, Папата потсети дека само Исус, нашиот Спасител, го открива лицето на Отецот.
„Во Него, Бог, за да се направи близок и достапен за мажите и жените“, подвлече тој, „ни се откри во доверливите очи на дете, во живиот ум на млад човек и во зрелите црти на човек, на крајот јавувајќи им се на Своите ученици по Воскресението со Своето славно тело“.
На овој начин, рече Папата: „Тој ни покажа пример за човечка светост која сите можеме да ја наследуваме, заедно со ветувањето за вечна судбина што ги надминува сите наши граници и способности“.
Дар и пат
Папата истакна дека Петар, во својот одговор, разбира дека тоа е и „дар Божји“, како и „пат што треба да се следи за да се дозволи да биде променет од тој дар“, и потврди дека „тие се неразделни аспекти на спасението доверено на Црквата да биде навестено за доброто на човечкиот род“.
„Навистина“, рече папата Лав XIV, „тие ни се доверени нам, кои бевме избрани од Него пред да бидеме формирани во утробите на нашите мајки, преродени во водите на Крштевањето и, надминувајќи ги нашите ограничувања и без никакви сопствени заслуги, донесени овде и испратени оттука, за да може Евангелието да се проповеда на секое создание.“
Ме повика да бидам верен за Црквата
Новиот Папа потсети дека Бог го повикал, со неговиот избор за 267. Папа вчера попладне, да го наследи Петар и, како таков, „ми го довери ова богатство за да можам, со негова помош, да бидам негов верен управител за доброто на целото мистично Тело на Црквата“.
Сепак, Петар, потсети Папата, ја исповеда својата вера како одговор на конкретно прашање: „Што велат луѓето, кој е Синот Човечки?“
Ова прашање, истакна папата Лав, не е безначајно и се однесува на „суштински аспект на нашата служба, имено, светот во кој живееме, со неговите ограничувања и неговиот потенцијал, неговите прашања и неговите убедувања“.
Два различни става
„Што велат луѓето, кој е Синот Човечки?“, повтори новиот Свети Отец, забележувајќи: „Ако размислиме за сцената за која размислуваме, можеби ќе најдеме два можни одговори, кои карактеризираат два различни става.“
Прво, рече папата Лав, имаше одговор од светот, кој „нема да се двоуми да го отфрли и острани“ штом „Неговото присуство стане досадно“ и поради „Неговите строги морални барања“.
Потоа, тука е и другиот можен одговор на прашањето на Исус, оној на обичните луѓе, кои го гледаат „како чесен и храбар човек“; но за нив „Тој е само човек и затоа, во време на опасност, за време на Неговото страдање, и тие го напуштаат и си заминуваат разочарани“.
Потребна е мисионерска служба таму каде што е тешко да се проповеда
Она што е впечатливо кај овие два става, рече Папата, е нивната релевантност денес, бидејќи тие, призна Светиот Отец, воплотуваат идеи кои лесно би можеле да ги најдеме на усните на многу мажи и жени во наше време, дури и покрај тоа што суштински се идентични, сепак се изразени на различен јазик.
„Дури и денес“, предупреди тој, „постојат многу места во кои христијанската вера се смета за апсурдна, наменета за слабите и неинтелигентните. Места каде што се претпочитаат други хартии од вредност, како што се технологијата, парите, успехот, моќта или задоволството.“
Ова се контексти, истакна тој, „каде што не е лесно да се проповеда Евангелието и да се сведочи за неговата вистина, каде што верниците се исмејувани, им се спротивставуваат, ги презираат или во најдобар случај се толерираат и сожалуваат“.
„Сепак, токму поради оваа причина“, рече тој, „тоа се местата каде што нашата мисионерска работа е очајно потребна“.
Недостаток на вера е недостаток на смисла во животот
„Недостатокот на вера“, подвлече папата Лав, „честопати е трагично придружено со губење на смислата во животот, занемарување на милосрдието, ужасни повреди на човечкото достоинство, криза во семејството и толку многу други рани што го мачат нашето општество.“
Денес, забележа тој, „постојат многу средини во кои Исус, иако е почитуван како човек, е сведен на еден вид харизматичен водач или суперчовек“.
Признавајќи дека ова се случува „не само меѓу неверниците, туку и меѓу многу крстени христијани“, папата Лав предупреди дека, како такви, тие „завршуваат живеејќи, на ова ниво, во состојба на практичен атеизам“.
Имајќи го ова предвид, папата Лав ги увери кардиналите: „Ова е светот што ни е доверен, свет во кој, како што папата Фрањо нè поучи толку многу пати, сме повикани да сведочиме за нашата радосна вера во Христос Спасителот“.
„Затоа“, продолжи тој, „неопходно е и ние да повториме, со Петар: ‚Ти си Христос, Синот на живиот Бог‘“
Секојдневен пат на преобраќање
Папата Лав XIV рече дека е важно да се направи тоа, пред сè, во нашиот личен однос со Господ, во нашата посветеност на „секојдневниот пат на преобраќање“.
Потоа како Црква, треба да го сториме истото, потсети тој, „заедно доживувајќи ја нашата верност кон Господ и носејќи ја Добрата Вест на сите“.
„Ова го кажувам пред сè на себе, како Петров наследник, кога го започнувам моето послание како Римски епископ“, рече тој, споделувајќи дека тоа го прави според добро познатиот израз на Свети Игнатиј Антиохиски, „да претседава со љубов над универзалната Црква“.
Тој потсети дека „Свети Игнатиј, кој бил доводен во синџири во овој град, местото на неговата претстојна жртва, им напишал на христијаните таму: „Тогаш навистина ќе бидам ученик на Исус Христос, кога светот повеќе нема да го види моето тело.““
Се тргам настрана за да направам простор за Христос
„Игнатиј“, објасни папата Лав, „зборуваше дека ќе биде изеден од диви ѕверови во арената – и така се случи“, појасни тој, додавајќи: „Но, неговите зборови се однесуваат општо на неопходна обврска за сите оние во Црквата кои во Црквата вршат служба со авторитет“.
Поточно, тој нагласи, дека таа обврска „е да се тргне настрана за да може Христос да остане, да се направи себеси мал за да може да биде познат и прославен, да се потроши себеси до максимум за сите да имаат можност да Го познаваат и сакаат“.
Папата Лав XIV ја заврши својата проповед молејќи се: „Нека Бог ми ја даде оваа благодат, денес и секогаш, преку застапување со љубов на Марија, Мајката на Црквата“.
Ватикан њуз/к.мк
