На својот втор ден во Турција, папата Лав XIV посети дом за стари лица управуван од „Малите сестри на сиромашните“,надвор од центарот на Истанбул.
Домот за стари лица управуван од „Малите сестри на сиромашните“,надвор од центарот на Истанбул, е дом за стари лица од различно потекло: Турци, Ерменци, бегалци од голем број земји во Африка, па дури и член на историското еврејско население на Истанбул.
„Другиот е Христос“, пишува на ѕидот од ходник, покрај табла на која е прикажана картичката со имиња на секој корисник.
Првата станица на Папата во куќата беше капелата, која за таа пригода беше украсена со знамиња и цвеќиња. Околу 200 луѓе го чекаа таму, и самите корисници, кои седеа напред, и персоналот кој ја одржува куќата во функција секој ден.
Топло добредојде
Додека Папата одеше до олтарот, женски хор – составен од имигранти од Конго, Ангола, Камерун и Буркина Фасо – ги испеа „Аве Марија“ и „Лаудат Доминум“.
Папата поздрави неколку луѓе, застана за фотографирање и размена на неколку зборови, а потоа кратко клекна во молитва пред Пресветата Тајна.
Сестра Маргарет Сирсон, која пристигна од Лондон пред само еден месец, зборуваше во име на заедницата. Таа му се заблагодари на Папата за неговата посета, велејќи дека тоа ќе им покаже на жителите на домот „дека Бог ги сака неизмерно“.
Со и за другите
Папата, пак, им се заблагодари на сестрите за пречекот и за нивната работа.
Тој понуди неколку размислувања за нивното име, за кои рече дека „нè тераат да размислуваме“.
„Господ ве повика не само да им помагате на сиромашните“, рече Папата, туку и „да бидете нивни сестри!“
На овој начин, рече тој, името Мали Сестри нуди индикација за вистинското значење на христијанската милосрдност: „Пред да бидеме за другите, прво мора да бидеме со другите во заедништво засновано на братство“.
Старите лица како извор на мудрост
Втората забелешка на Папата беше упатена до постарите корисници на куќата.
Во општество опседнато со ефикасност и материјален успех, предупреди тој, вистинското значење на староста ризикува да биде заборавено. Сепак, како што често велеше папата Фрањо, „старите лица се мудроста на еден народ, богатство за нивните внуци, семејства и општеството како целина“.
Папата го заврши својот говор со тоа што му упати „двојна благодарност“ на домот за примањето на старите лица „во име на братството“. Грижата, призна тој, не е лесна и „бара многу трпение и молитва“.
Потоа Папата се помоли со заедницата, даде благослов и остави подарок.
Пред да замине, тој помина неколку минути разговарајќи со група сестри и поздравувајќи ги жителите и персоналот во ходникот. На крајот, се потпиша во книгата за гости, пишувајќи: „Топло го благословувам овој дом со сите негови корисници, а на посебен начин Малите сестри на сиромашните за нивното служење тука и нивното сведоштво пред сите.“
Ватикан њуз/к.мк
