Папата во Ирак: Предлогот на Исус е мудар, затоа што љубовта, иако изгледа слаба, победува
Блаженствата во Евангелието, чиј живот е овоплотение на мудроста и сведоштво на Божјата стрплива љубов, беа во центарот на проповедта на Светиот Отец за време на светата Литургија во Багдад, со што заврши вториот ден од неговото 33. Апостолско патување.
„Божјото слово денес ни зборува за мудроста, сведоштвото и ветувањето“, рече папата Фрањо за време на неговата прва света Литургија во Ирак, која ја предводеше во саботата вечерта, на 6 март 2021 година, во катедралата Свети Јосиф. Папата служеше Божествена Литургија на халдејски обред, позната и како Литургија на Свети Тома. Делови од службата се одржани на халдејски, арапски и италијански јазик, а молитви на верните беа искажани на суратарамејски, курдски, туркменски и англиски јазик. На службата присуствуваа претседателот и неговата сопруга, епископи на некатолички цркви и црковни заедници. Поради барањата за одржување на дистанца, малку верници можеа да присуствуваат во храмот. Сепак верниците го исполнија дворот.
Мудрост
„Мудроста во овие земји се негува уште од античко време. Потрагата по неа отсекогаш го фасцинирало човекот; сепак, честопати луѓето кои имаат повеќе ресурси можат да стекнат повеќе знаење и да имаат повеќе можности, додека оние кои имаат помалку остануваат маргинализирани. Ова е неприфатлива нееднаквост, која се прошири денес. Но, Книгата на Мудрост Слоломонова нè погодува, менувајќи ја перспективата. Таа тврди дека „малиот заслужува милост, а силните ќе бидат силно измачувани.“ (Мудрост Слоломонова 6, 6). За светот, оние што имаат малку се одбиваат, а оние кои имаат повеќе, ги користат привилегиите. Сепак, тоа не е случај со Бог: оние кои имаат поголема моќ се подложени на потежок тест, додека најмалку се привилегирани од Бога“, рече папата Фрањо, додавајќи дека оваа промена ја доврши Исус Христос, „Оволплотената мудрост“, навестувајќи го Неговото блаженство.
Тој направи целосна промена: благословени се сиромашните, кои плачат, прогонетите. Понекогаш, човекот кое живее според Словото Христово може да искуси сомнежи: „Зарем не ризикувам да ме газат другите со таквото однесување? Дали понудата на Исус е навистина исплатлива? Во тој случај, зарем не сум во губитничка позиција? Според Папата, одговорот е јасно „не“, бидејќи ваквиот начин на однесување не значи загуба, туку сведочи за мудроста на човекот.
„Исусовата понуда е мудра, затоа што љубовта, која е срце на блаженствата, дури и ако изгледа слаба во очите на светот, всушност победува. На крстот таа беше посилна од гревот, во гробот ја победи смртта. Тоа е истата љубов, која ги направи мачениците победници за време на судењата и ги имаше многу во минатиот век, повеќе отколку во претходните! Љубовта е нашата сила, силата на многу браќа и сестри, кои исто така биле подложени на озборувања и злоупотреби, злоставувања и прогони за името Исусово. Но, додека моќта, славата и суетата на светот поминуваат, љубовта останува: како што ни рече апостол Павле, „таа никогаш не пропаѓа“ (1 Коринтјаните 13,8). Значи, да се живеат блаженствата значи да се создаде вечна вечност; тоа е да се донесе небото на земјата“, додаде тој.
Сведоштво
Втората точка на проповедта на Светиот Отец беше прашањето како да се практикуваат блаженствата. „Тие не бараат од нас да направиме посебни дела, да правиме дела, кои ги надминуваат нашите можности. Тие бараат секојдневно сведочење. Блажен е оној што живее кротко, кој прави добротворни дела таму каде што е, кој го одржува своето срце чисто таму каде што живее. За да се биде блажен, не смее да се биде херој, туку секојдневен сведок. Сведочењето е начин за да се овоплоти мудроста на Исус. Така се менува светот: не со моќ или сила, туку со блаженствата. Бидејќи Исус го направи тоа, поднесувајќи го на крајот она што го заповеда на почетокот. Сето тоа е сведоштво за Исусовата љубов“ – продолжи Светиот Отец, потсетувајќи се учењето на светиот апостол Павле за љубовта, која Бог му ја покажува на човекот во Неговата трпеливост.
„Низ историјата, човекот не престана да склопува завети со Него, да паѓа во вообичаени гревови и Господ, наместо да се измори и да си замине, секогаш останува верен, простува, почнувајќи од ново. Трпението за да се започне одново е првиот квалитет на љубовта, бидејќи љубовта не разочарува, туку секогаш започнува одново. Не е вознемирена, но секогаш станува; не се обесхрабрувајте, туку останете креативни. Таа не попушта пред злото, не ги спушта рацете. Оној кој сака не се затвора кога нешто ќе тргне наопаку, туку одговара на злото со добро, сеќавајќи се на победничката мудрост на крстот. Божјот сведок го прави следново: тој не е пасивен, фаталистички, не живее според околностите, инстинктот и моментот, туку секогаш со надеж, затоа што се заснова на љубовта, која „трпи сè, верува во сè, на сѐ надева (сп. 1. Кор. 13, 7)“- нагласи Римскиот бискуп, повикувајќи ги сите да размислат за тоа како реагираме на ситуации на непријателство од другите, кои не се поволни за нас,
Ветувања
Според папата Фрањо, Исуовата мудрост оволпотена во Блаженствата бара сведоштво и ја нуди наградата содржана во Божјите ветувања. Можеме да забележиме дека секое блаженство завршува со ветување: ќе го најдат Царството Небесно, ќе се утешат, ќе биде мило, ќе го види Бог побрзо (сп. Матеј 5, 3-12). „Божјите ветувања даваат неспоредлива радост и не разочаруваат. Но, како завршуваат тие? Заради нашите слабости Бог ги благословува оние кои до крај го поминуваат патот на внатрешната сиромаштија. Начинот е овој и нема друг“,- рече Папата, посочувајќи го примерот на древниот патријарх Авраам и неговата жена Сара, на кои Господ на извонреден начин им дава потомство; пророкот Мојсеј, на кого Бог му вети дека ќе го изведе Израелскиот народ од ропството и ќе го исполни своето ветување; Пресвета Богородица, која беше повикана да стане Мајка на Синот Божји кога не можеше да стане мајка според Законот; апостол Петар, кого Господ го повикува да ја води Божјата црква и покрај тоа што се одрече од Него. Бог дава ветувања токму заради нашите слабости.
„Она што светот ни го зема од нас не е ништо во споредба со нежната и трпелива љубов со која Господ ги исполнува своите ветувања. Драга сестро, драг брате, можеби гледаш во твоите раце, и тие ти изгледаат празни, можеби во твоето срце владее очај и не се чувствуваш задоволен од животот. Ако е така, не плашете се: блаженствата се за вас, за вас кои страдате, гладни и жедни за правда, прогонувани. Господ ви ветува дека вашето име е запишано во Неговото срце, на Небото! И денес Му се заблагодарувам за вас и со вас, затоа што овде, од каде потекнува древната мудрост, во овие времиња се појавија многу сведоци, за кои честопати не се кажува во вестите, но се вредни во Божји очи; сведоци кои, живеејќи ги Блаженствата, му помагаат на Бога да ги исполни своите ветувања за мир“, заклучи Светиот Отец.
Ватикан њуз/к.мк
