Објавено е првото апостолско патување на Папата, кое вклучува и „ходочестие“ во Изник, древната Никеја, по повод 1700-годишнината од Вселенскиот собор. Со тоа Папата ги исполнува желбите на својот претходник, папата Фрањо, кој повеќепати изрази желба да ја одбележи оваа важна годишнина и да им изрази топло почит на луѓето од Земјата на кедрите.
Ветување и сон. Турција – земја на Никејскиот собор, чие 1700-годишно чествување се одбележува. Либан – Земјата на кедрите, земјата на „пораката“, како што ја нарече свети Иван Павле II, земја погодена од војна и криза. Папата Лав XIV го презема наследството на папата Фрањо и заминува на своето прво апостолско патување во Турција и Либан, од 27 ноември до 2 декември. Со тоа тој ја исполнува желбата на својот претходник да ја прослави големата годишнина на првиот собор во историјата, заедно со епископи и патријарси, токму на тоа место, денешен Изник, на 130 километри од Истанбул. Истовремено, го остварува сонот што Фрањо го нарекуваше „сон“ – да ја донесе нежноста на Петровиот наследник до либанскиот народ, погоден на многу фронтови, но постојано исправен, цврст и подготвен да оди напред.
Соопштение за медиумите од Канцеларијата за печат на Светиот Престол
Соопштението за патувањето беше објавено денес, 7 октомври 2025 година, од Канцеларијата за печат на Светиот Престол. Во него се вели: „Прифаќајќи ја поканата на шефот на државата и на црковните власти на земјата, Светиот Отец Лав XIV ќе појде на апостолско патување во Турција од 27 до 30 ноември, при што ќе ходочести во Изник по повод 1700-годишнината од Првиот Никејски собор. Потоа, прифаќајќи ја поканата на шефот на државата и на црковните власти на Либан, Светиот Отец ќе отпатува во таа земја на апостолско патување од 30 ноември до 2 декември.“
Никеја – компас за единство на сите христијани
Две станици го сочинуваат првото меѓународно патување на Папата, чии детали ќе бидат објавени дополнително. Првата е Турција, по повод годишнината на Никеја – соборот на кој Отците го утврдија Символот на верата што христијаните го молат на секоја литургија.
Папата Фрањо, во неколку јавни прилики, ја изрази својата желба да патува во Турција во мај и да учествува на прославите заедно со својот „драг брат“, патријархот Вартоломеј од Цариград. Дури и по долгиот период на опоравување во болницата „Џемели“, аргентинскиот Папа ги замоли своите соработници да му овозможат да патува, иако тоа би можело да биде неговото последно патување. За него беше од исклучително значење да присуствува на одбележувањето на тоа суштинско поглавје од историјата на Црквата, кое „претставува не само настан од минатото, туку компас што треба да нè води кон целосно и видливо единство на сите христијани“.
Овие зборови ги изговори и самиот Лав XIV за време на аудиенцијата со учесниците на симпозиумот што во јуни го организираше Ангеликум на тема: „Никеја и Црквата на третото илјадалетие: кон католичко-православно единство“.
Истите зборови за христијанското единство ги повтори и Вартоломеј, кој, пристигнувајќи во Рим кон средината на мај за да се сретне со новиот Папа и да му оддаде почит на својот претходник, им изјави на новинарите дека Лав XIV „ги уверил во својата силна желба да ја посети Турција во текот на оваа година, на датум што ќе биде утврден“.
Во друга прилика тој ја спомена можноста за 30 ноември – денот кога и Православната и Католичката црква го слават Свети апостол Андреј, брат на апостол Петар. Тој ден традиционално делегација на Светиот Престол го посетува Цариград, а на 29 јуни, за празникот на Светите апостоли Петар и Павле, православна делегација доаѓа во Рим.
Во интервју за ватиканските медиуми во август, за време на состанокот во Римини, Патријархот изјави: „Особено сме радосни што неговото прво патување во странство ќе биде во Вселенската патријаршија, во Турција, кај нас, и во Никеја, каде што заедно ќе сведочиме за нашата силна решителност да го продолжиме екуменскиот дијалог и посветеноста на нашите цркви пред глобалните предизвици. Го очекуваме со големо нетрпение.“
Галењето кон Либан
Втората станица е Либан. На повратниот лет од Ирак, за време на незаборавното поклонение во март 2021 година, и покрај стравувањата поради пандемијата и безбедносните ризици, папата Фрањо одговори на новинарско прашање за можно патување велејќи дека му напишал писмо на патријархот Бешара Рај, кој го замолил да застане во Бејрут: „Му напишав писмо и ветив дека ќе патувам таму.“
Тоа ветување не успеа да го исполни Фрањо, како што свети Иван Павле II не успеа да отпатува во Ирак. Неговиот наследник на Петровиот Престол го исполни тоа ветување, бидејќи – како што знаеше да каже аргентинскиот Папа – „на патувањата Петар секогаш е присутен“. Не човекот, туку Папата.
Лав XIV ќе оди да го прегрне овој народ чија болка е исто толку отпорна во услови на економска криза, последиците од експлозијата во пристаништето во 2020 година и политичкиот застој што се чини дека е надминат со изборот на претседателот Жозеф Аун во јануари, носејќи нови надежи за иднината. Либанскиот народ останува истраен, и покрај војната меѓу Израел и Хезболах во последните месеци, која го опустоши југот на земјата.
Во февруари, кардинал Михаел Черни, префект на Дикастеријата за промоција на интегралниот човечки развој, со благослов од папата Фрањо, ја посети земјата за да ја пренесе близина на римскиот епископ со Црквата, каритативните организации, верниците и бегалците. На крајот од средбите, сите изразија надеж дека оваа близина ќе стане конкретно присуство и дека Либан повторно ќе го пречека Папата, по посетата на Бенедикт XVI во 2012 година – една од последните за време на неговиот понтификат.
Оваа надеж стана реалност со доаѓањето на папата Лав XIV.
Ватикан њуз/к.мк
