Некако треба да се подготвиме за Божиќ, но можеби уште повеќе да се подготвиме за живот. Факт е дека се подготвуваме за Божиќ на секој начин, но не се подготвуваме за Исус и неговото раѓање, понекогаш мислиме дека Божиќ е само прослава на Неговото раѓање, потсетување дека повеќе од две илјади години сè уште го паметиме неговиот роденден.
Сепак, нешто друго е во прашање. Денес, додека служев света Литургија ми падна на ум една реченица, токму од предговорот, а тоа е: „Тој веќе дојде и го исполни античкиот план Божји и ни го отвори патот кон вечното спасение“.
Таа реченица беше втисната во мене во оваа мисла: ете, Тој веќе дојде, го отвори патот на вечното спасение и направи сè, и? Дали христијаните навистина изгледаат спасени? Дали изгледам спасен? Кога атеистите и другите луѓе ќе ме погледнат, дали можат да кажат: види, овој е поинаков човек?
Ако Исус го отвори патот кон спасението, дали некој оди по тој пат? И тогаш на другата страна; за Божиќ ќе мислиме на убави песни, а потоа и на украсно борово дрво, некои ќе имаат во селата убава слама во собата. И тогаш оние јадења што толку многу нè воодушевуваат. Бесконечно многу честитки од ден на ден, полноќ, но се прашувам каде е Исус Христос во сето ова? Кога ќе се сетам дека тој рече: „Не можете да направите ништо без мене“, тогаш сум болен, па како направивме многу Литургии,обреди, теологија, толку многу мисли, напишани книги, но каде е Исус?
Како да го закопавме и го нема. И тоа е како да започнавме да мислиме дека можеме да направиме нешто во светот со сите други, но не и со Исус. Дојде и повеќе не е важен. И тогаш ни се случува да работиме на сите начини; во Каритас, правејќи добро едни на други, и она што сите што се обидуваме да го направиме во Црквата и во црковниот хорот, можеби во различните одбори што ги имате во парохијата.
Ние се обидуваме да работиме и мислиме дека работиме за Исус. Мислиме дека Исус дојде на светот за да побара од нас да работиме за Него и тогаш гледаме дека тој работи за нас. Малку ми пречеше таа реченица на Мајка Тереза кога ми рече: направи нешто убаво за Исус. Нешто во мене грабнуваше и ми велеше: како е тоа, и зошто да не му дозволам на Исус да направи нешто убаво за мене?
Исус е семоќен Бог и не му треба ништо. Тој е апсолутно битие, Божји Син. Но, јас сум мал, мал човек, на кој очајно му треба Неговата помош, Неговиот збор, Неговата рака. Само треба Тој да ме допре и да ме лекува, да ме направи мудар и паметен. Да ме направи вечен.
Значи, не е христијанството што правиме нешто, но нека го стори тоа. Додека го проучував и читав Светото Пссмо, го гледам Исус како рече: „О, сите што сте жедни, дојдете до водата. Текови на жива вода ќе течат од твојата утроба. “Дали потоци на жива вода течат од нас христијаните? И кога Исус ќе рече: „Дојдете кај мене,сите уморни и оптоварени“, тој не рече: „Еве, дојдов кај тебе“, туку рече: „Дојди кај мене, истовремено и уморни и оптоварени“. И ние се каеме за многу од нашите гревови. Постојано сме оптеретени со гревови, грешки, сè и сешто, неверување и сомнеж во Него, дали Тој ќе ни помогне, дали ќе биде со нас, затоа се молиме цел ден, плачеме Господи, Господи. Постојано прашуваме и се молиме, а Тој вели:Дојди кај мене и ќе ти олеснам, ќе те одморам. Не вие на Мене, туку јас на вас. И тогаш слушам каде Исус вели: „Следи ме“, тој не рече, еве ме, те следам, но ти ме следиш.
Дојди, Исусе, и ќе видиш колку сме паметни и како ќе направиме нешто убаво за Тебе, дојди Господи Исусе овој Божиќ и се ќе биде убаво. Тој вели: „Не, пријателе, јас се раѓам овој Божиќ, а не дека сум роден еднаш во една штала во Витлеем; нема проблем.
Роден сум еднаш за цела историја на човештвото, но сега сакам да се родам за тебе.
А, зошто не дојдеш кај мене?
Овчарите дојдоа, но целиот Витлеем не дојде. Морав да се родам надвор од градот и сега, овој Божиќ, ќе се родам надвор од вашето село, надвор од вашиот град, надвор од вашите градови и предградија; нема никој повеќе да дојде кај мене, туку само оние кои се бездомници, кои се надвор од градот, кои се надвор од куќата, надвор од домот. „Што се случува со нашето христијанство, се прашувам од ден на ден.
Дали христијанството е навистина движење на луѓе кои треба да направат нешто добро за човештвото, или христијанството е движење на Господ каде што Бог прави добро за луѓето?
Томислав Иванчиќ