Ангел Господов: Да ја откриеме повторно нашата жед за Бога и да бидеме свесни за жедта на другите
Во своето пладневно обраќање на 12 март 2023 година, Папата ја коментираше средбата на Исус на изворот Сихар со Самарјанката, опишана во Евангелието за неделната Литургија од Тетата недела од Великиот пост и објасни дека Христовите зборови „Дај ми да пијам“ ја изразуваат неговата жед за нашата љубов, но и негово учество во нашето сиромаштво и поттик да ја изгасиме жедта за близина, за слушање на оние што ни се блиски, како и жедта за вода во земјите погодени од суша
Исусовите зборови „Дај ми да пијам“, кои тој ги упати на Самарјанката, ја изразуваат неговата жед за нашата љубов, како и споделување на нашата жед, ветувањето за „живата вода“ на Евангелието за да дојдеме до вечен живот, но и да станеме извор на освежување за другите. Меѓутоа, дали навистина сум жеден за Бога, дали сум свесен дека неговата љубов ми треба како вода за живот? Освен тоа, дали се грижам за жедта на другите? – праша папата Фрањо пред молитвата Ангел Господов на Трета недела од Великиот пост, коментирајќи ја прекрасната и фасцинантна средба на Исус со Самарјанката кај изворот Сихар, опишана во Евангелието според Иван.
Бог е жеден како мене, тој е врзан за моето сиромаштво
Во таа сцена кога Исус вели „Дај ми да пијам“, тој е жеден и уморен и како просјак бара освежување. Тоа е слика на Божјото понижување: во Исус, Бог стана еден од нас; жеден како нас, трпи жештина како нас – објасни Папата и го цитираше дон Прима Мацолари: Господ, Учителот, „е жеден исто како и јас. Ти си навистина блиску до мене, Господи! Ти си врзан за моето сиромаштво… ме зеде од длабочините, од дното на мене самиот, каде што никој не може да допре до мене“. Затоа што си жеден за мене.“
Имено, Исусовата жед не е само физичка; ја изразува најдлабоката жед во нашиот живот: тоа е пред сè жед за нашата љубов. Тој е жеден за нашата љубов. Ќе излезе на виделина во екот на страдањето, на крстот; таму, пред смртта, Исус ќе рече: „Жеден сум“ (Иван 19, 28).
Исус ни дава да пиеме „жива вода на Светиот Дух“
Но Господ кој бара да се напие – забележа Папата – е и Оној кој дава пиење; сретнувајќи ја Самарјанката, ѝ кажува за живата вода на Светиот Дух, а од крстот излева крв и вода од неговата прободена страна. Исус, жеден за љубов, со љубов ја гаси нашата жед. И тој прави со нас како што правеше со Самарјанката: нè сретнува во нашето секојдневие, ја споделува со нас нашата жед, ни ветува жива вода што прави во нас да тече вечен живот (сп. Иван 4,14).
Да ја изгаснеме жедта на општеството рамнодушно на сувоста и внатрешната празнина
Меѓутоа, во зборовите на Исус „Дај ми да пијам“ има и повик, понекогаш тивок, – истакна Светиот Отец – кој секојдневно ни се упатува и бара да се грижиме за оние кои се жедни. Дај ми да се напијам, ни велат, имено оние – во семејството, на работното место и на други места што ги посетуваме – кои се жедни за близина, внимание, слушање; тоа ни го кажуваат оние кои се жедни за Божјото слово и имаат потреба во Црквата да најдат оаза каде што ќе ја изгаснат својата жед.
Дај ми да пијам е поттикот на нашето општество, во кое брзањето, потрошувачката треска и пред сѐ рамнодушноста раѓаат сувост и внатрешна празнина. И – да не заборавиме – дај ми пијам е крикот на многу браќа и сестри кои ја немаат потребната вода за живот, додека нашиот заеднички дом продолжува да биде загаден и понижуван. А тој, истоштен и истоштен, „е жеден“.
Да ја угасиме жедта на другите со радоста на средбата со Бога
Соочени со овие предизвици, Евангелието на денешната литургија на секој од нас му нуди жива вода која може да нè направи извор на освежување за другите – рече Римскиот бискуп. И тогаш, како Самарјанката, која ја остави својата стомна кај изворот и отиде да ги повика луѓето од селото, и ние повеќе да не мислиме како само да ја угасиме својата жед, туку да бидеме радосни затоа што Го сретнавме Господа, и ќе можеме да ја угасиме жедта и на другите, да им дадеме смисла на животот на другите, како слуги на Словото, и да ја разбереме нивната жед и да ја споделиме со нив љубовта што Тој ни ја даде.
Затоа денес можеме да се запрашаме: Дали знам да ја разберам жедта на другите? Дали сум жеден за Бога, дали сфаќам дека неговата љубов ми треба како вода за живот? Освен тоа, дали се грижам за туѓата жед, за духовна и материјална жед?
Богородица нека нè следи со своето застапништво и нека нѐ поддржува на нашиот пат!
Ватикан њуз/к.мк
